Usługa: dostawa wody i odprowadzenie ścieków

Najwygodniejszym sposobem zaopatrzenia domu w wodę jest podłączenie go do lokalnej sieci wodociągowej. Jeśli nowy dom budowany jest w pobliżu sieci wodociągowej, powinnien być do niej podłączony. Podobnie jest z kanalizacją.

Jakość wody z wodociągu
Jakość wody dostarczanej siecią wodociągową musi spełniać wymagania stawiane wodzie przeznaczonej do picia i na potrzeby gospodarcze. Zakłady wodociągowe mają obowiązek stale kontrolować jakość dostarczanej przez siebie wody, aby do minimum obniżyć ryzyko jej zanieczyszczenia. Prawdopodobieństwo wtórnego zanieczyszczenia oczyszczonej wody jest niewielkie. Może mieć miejsce na trasie od zakładu wodociągowego do odbiorcy, na przykład w wyniku uszkodzenia sieci.
Jakość wody przygotowywanej w zakładach wodociągowych jest badana, a proces jej uzdatniania jest pod stałym nadzorem.
Nie można tego powiedzieć o wodzie z własnej studni, której jakości się nie kontroluje.

Zalety i wady wody z wodociągu

Zalety. Woda z wodociągu:
- pod względem bakteriologicznym ma jakość spełniającą wymagania stawiane wodzie do picia;
- nie jest zanieczyszczona ściekami z okolicznych nieszczelnych szamb, co zwykle ma miejsce przy ujmowaniu wody ze studni;
- nie trzeba jej odżelaziać, jak to często robi się z wodą ze studni.
Wady. Woda z wodociągu może nie być smaczna. Jeśli jest czerpana z ujęć powierzchniowych - na przykład z rzeki, dezynfekuje się ją przeważnie chlorem i jego związkami. Nadają one nieprzyjemny smak wodzie, który nie znika nawet po jej przegotowaniu.
Za zużytą wodę z wodociągu trzeba płacić. Kosztów takich nie ma, gdy korzysta się z własnego ujęcia.
Ale słono płaci się za wywiercenie studni i pompę, o którą trzeba dbać. Decydując się na korzystanie z usług zakładu wodociągowego, jesteśmy zdani na jego łaskę i niełaskę, a każdą przerwę w dostawie wody spowodowaną awarią sieci (co całe szczęście zdarza się rzadko) odczujemy na własnej skórze.

Gdy średnica przyłącza nie przekracza połowy średnicy sieci (tak jest najczęściej), przyłącze wykonuje się za pomocą nawiertki. Autor: WAVIN

Wodociąg krok po kroku

Schemat przyłącza wodociągowego. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Na wykonanie przyłącza wodociągowego trzeba poświęcić sporo czasu i pieniędzy.
1. Po pierwsze trzeba zgromadzić odpowiednie dokumenty i uzgodnienia. Potrzebne są:
- decyzja o warunkach zabudowy;
- mapa sytuacyjno-wysokościowa działki z naniesionym domem, do którego ma być doprowadzone przyłącze;
- pisemna zgoda właścicieli sąsiednich działek na wykonanie przyłącza na ich gruntach, jeśli trasa przyłącza przebiega tamtędy;
- 30 zł na znaczek skarbowy.
2. Następnie należy złożyć podanie do właściciela wodociągu (czyli zakładu wodociągowego lub gminy)
o wydanie warunków technicznych przyłączenia. Do podania trzeba dołączyć wymienione w punkcie 1 dokumenty.
3. Po otrzymaniu warunków technicznych trzeba wykonać projekt przyłącza. Można zlecić to projektantowi poleconemu przez zakład wodociągowy lub innemu - z odpowiednimi uprawnieniami.
Pierwsze rozwiązanie pozwala zwykle uniknąć ewentualnych problemów przy późniejszym uzgadnianiu projektu. Na wykonanie projektu czeka się od dwóch tygodni do półtora miesiąca.
4. Projekt trzeba następnie uzgodnić z ZUD-em (Zespołem Uzgodnień Dokumentacji).
5. Po uzgodnieniu i zatwierdzeniu projektu (uzyskanie w gminie pozwolenia na budowę) należy zlecić geodecie wytyczenie trasy przyłącza.
6. Teraz można przystąpić do budowy przyłącza. Przyłącze wykonuje właściciel wodociągu, bądź wskazany przez niego wykonawca. Prace zwykle wykonuje się w ciągu jednego dnia. Czas zależy oczywiście od długości przyłącza.
7. Po wykonaniu przyłącza geodeta sporządza inwentaryzację powykonawczą przyłącza wodociągowego, czyli zgodność faktycznej drogi wykonanego przyłącza z projektem, a ewentualne zmiany nanosi na projekt.
8. Dokumenty inwentaryzacyjne trzeba przedstawić właścicielowi wodociągu, który występuje do Starostwa Powiatu o opinię w sprawie uzgodnienia dokumentacji inwentaryzacyjnej. Opinię taką otrzymuje się w ciągu miesiąca.
Teraz można już podpisać umowę z właścicielem wodociągu na dostawę wody.

Jeśli zakład wodociągowy dostarcza nam wodę zimną i ciepłą wymagane są dwa wodomierze: na przewodzie zimnej wody – wodomierz w niebieskiej obudowie... Autor: METRON		...na przewodzie ciepłej – w czerwonej. Autor: METRON

Koszt przyłącza

Koszty związane z podłączeniem do sieci wodociągowej mogą być różne w różnych regionach kraju. Jednak różnice te nie są znaczące. W okolicach Warszawy (która uważana jest za najdroższy region) zapłacimy:
- od 500 do 1200 zł za projekt przyłącza;
- około 200 zł za inwentaryzację powykonawczą;
- 40 zł za metr rury wodociągowej;
- 440 zł za tak zwaną wcinkę do wodociągu i wejście do budynku;
- 400 zł za podłączenie do wodociągu;
- jeżeli wodociąg przebiega pod drogą szutrową, musimy się liczyć z kosztem około 20 zł za m² naprawy drogi szutrowej rozkopanej pod nasze przyłącze;
- jeśli wodociąg przebiega pod drogą asfaltową, przewiercenie rury średnicy 100 mm będzie nas kosztowało 160-180 zł za 1 m.

Subtelne dodatki
Zapłacenie za wykonanie przyłącza, podpisanie umowy to jeszcze nie wszystko. Konieczne jest zainstalowanie wodomierza. Rodzaj wodomierza zazwyczaj wybiera zakład wodociągowy, ale czasami pozostawia nam wolną rękę. Zawsze jednak musi odebrać przyłącze z zainstalowanym wodomierzem, a więc zaakceptować sposób zamontowania i rodzaj urządzenia. Jeśli umowa z zakładem wodociągowym zawarta jest na dostawę wody zimnej, instaluje się tylko jeden wodomierz. Gdy zakład dostarcza również wodę ciepłą, wymagany jest drugi wodomierz - na przewodzie wody ciepłej.

Ile kosztuje woda?
Rachunki za zużytą wodę przychodzą okresowo, zależnie od częstotliwości, z jaką inkasent odwiedza nasz dom i spisuje wskazania licznika - raz na kwartał lub na pół roku. Kwota określana jest na podstawie wskazań wodomierza, to znaczy ilości metrów sześciennych zużytej wody. Cena za 1 m³ wody jest określana przez zakład wodociągowy, a jej wielkość może się nawet znacznie różnić w różnych regionach kraju.

Kanalizacja

Schemat przyłącza kanalizacyjnego. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Rzadko jest tak, by zakład wodociągowy nie był jednocześnie kanalizacyjnym. Ale obie sieci: wodociągowa i kanalizacyjna nie muszą być jednakowo rozbudowane. Może się zdarzyć, że na danym terenie jest sieć wodociągowa, a nie ma kanalizacyjnej. Jeśli inwestor ma możliwość podłączenia nieruchomości do sieci kanalizacyjnej - musi to zrobić. Jest to dla niego naprawdę korzystne rozwiązanie, choć inwestycja jest kosztowna. Przede wszystkim nie musi później pamiętać o zamawianiu wozu asenizacyjnego ani o ograniczaniu zużycia wody.
Sposób załatwiania formalności jest podobny jak w wypadku podłączenia do sieci wodociągowej, czas realizacji także. Różnice wynikają jedynie ze sposobu rozliczania się z usługodawcą. Jeśli inwestor korzysta z wody wodociągowej i sieci kanalizacyjnej, rachunki za kanalizację płaci według wodomierza. Przeważnie jest to około 0,9 ceny za wodę zimną. Kwota na rachunku jest zatem za każdym razem różna.
Jeśli dom nie jest podłączony do wodociągu, ale ścieki odprowadzane są do sieci kanalizacyjnej, cena za usługę określana jest przez zakład szacunkowo, na podstawie liczby osób zamieszkujących dom i korzystających z kanalizacji. Rachunki są zazwyczaj takie same przez cały rok (zryczałtowane) i można je płacić regularnie - na przykład co miesiąc - zależnie od wysokości kwoty.

Jeśli w pobliżu domu przebiega sieć kanalizacyjna, trzeba się do niej podłączyć. Możliwość korzystania z sieci kanalizacyjnej jest korzystna dla inwestora, choć inwestycja kosztuje niemało. Autor: Leszek Łagoda

Przyłącze prowadzone w ulicy

Jeśli przyłącze ma być prowadzone w ulicy, trzeba uzyskać zgodę gminy na czasowe zajęcie terenu.
- Jeśli ulica jest ruchliwa, trzeba przedstawić projekt organizacji ruchu na czas budowy, sporządzony przez uprawnioną osobę, zatwierdzić go w ZDM-ie (Zarządzie Dróg Miejskich) i uzgodnić z policją (jeśli droga jest o małym natężeniu ruchu, obejdzie się bez zmiany organizacji ruchu). Jeśli budowa jest bardzo duża, trzeba to zgłosić w rejonowej komendzie policji, aby mogła zorganizować objazd innymi ulicami.
- Trzeba wnieść opłatę za zajęcie terenu.
- Na inwestorze lub wykonawcy (zależnie od umowy) ciąży obowiązek właściwego zabezpieczenia terenu w czasie prowadzenia robót: wypożyczenie i rozstawienie zgodnie z projektem organizacji ruchu znaków pionowych, zapór drogowych, kozłów, taśm zabezpieczających przed dostępem osób niepowołanych oraz właściwe oświetlenie  budowy w nocy.