System elektrycznego ogrzewania podłogowego składa się z:
- elementów grzejnych (kabli, mat lub folii) – gdy przepływa przez nie prąd, nagrzewają się i wydzielają ciepło, które jest następnie przekazywane przez podłogę do pomieszczenia;
- elementów montażowych (taśm, siatek, kleju), które ułatwiają właściwe zamontowanie elementów grzejnych do podłoża i zachowanie między nimi odpowiednich odległości;
- termoregulatorów, umożliwiających regulację temperatury powietrza w ogrzewanym pomieszczeniu.
  |
| Kable elektryczne, równo rozłożone i przymocowane do podłoża specjalnymi taśmami, ogrzeją nie tylko ułożoną na nich podłogę, ale również całe pomieszczenie. Autor: Jarosław Kąkol |
Moc cieplna
Moc cieplną elektrycznego ogrzewania podłogowego jako podstawowego systemu grzewczego ustala się na podstawie obliczeń strat ciepła dla poszczególnych pomieszczeń. Powinien to zrobić projektant. Dobierając instalację, uwzględni on także:
- przeznaczenie ogrzewanego pomieszczenia,
- konstrukcję podłogi,
- rodzaj wykończenia powierzchni (okładziny ceramiczne, wykładziny dywanowe, panele podłogowe).
Moc zainstalowana powinna być około 30% wyższa od wyliczonych strat ciepła. Wtedy system szybciej zareaguje na zmianę temperatury.
W pomieszczeniach, w których są duże, przeszklone drzwi balkonowe i okna, zaleca się zwiększyć (do około 150 W/m2) moc ogrzewania podłogowego w strefie brzegowej, to znaczy w odległości około 1 m od ścian zewnętrznych.
Moc instalacji układanej na pozostałej powierzchni pomieszczenia powinna być odpowiednio zmniejszona.
Jeśli ogrzewanie podłogowe ma służyć jedynie do podgrzewania podłogi, jego moc będzie dużo niższa.
Ograniczenie powierzchni montażu
Instalacji elektrycznego ogrzewania podłogowego nie układa się tam, gdzie będą ustawione elementy stałej zabudowy: meble przylegające całą spodnią powierzchnią do podłogi, kuchenne szafki stojące, wanny, brodziki, miski ustępowe itp. To zastrzeżenie dotyczy więc zwłaszcza kuchni i łazienek.
Moc instalacji ułożonej na wolnej (nie zastawionej meblami) powierzchni musi być proporcjonalnie większa, ale tak by nie została przekroczona dopuszczalna temperatura na powierzchni podłogi.
Ograniczenie powierzchni, na której można ułożyć instalację, jest szczególnie dotkliwe w małych kuchniach i łazienkach, gdzie elektryczne ogrzewanie podłogowe ma być jedynym systemem grzewczym. Może się bowiem zdarzyć, że nie uda się zapewnić odpowiedniej temperatury wewnętrznej wyłącznie za pomocą ogrzewania podłogowego i konieczne będzie zamontowanie dodatkowego źródła ciepła, na przykład elektrycznego grzejnika naściennego.
 | |  |
| Instalacji elektrycznego ogrzewania podłogowego nie układa się tam, gdzie będą ustawione elementy stałej zabudowy... Autor: DEVI | | ...na przykład kuchenne szafki stojące lub miski ustępowe. Autor: DEVI |
Kable, maty lub folie
Kable grzejne. Są najtańsze, a więc i najczęściej stosowane. Kabel składa się z czterech warstw:
- drutu oporowego (żyły grzejnej) ze specjalnego stopu metali;
- izolacji
- ekranu (najczęściej miedzianego), który stanowi zabezpieczenie przeciwporażeniowe i eliminuje pole elektryczne;
- osłony (przeważnie z PCW).
Najczęściej używa się kabli dwużyłowych, zasilanych jednostronnie. W takim kablu są dwie żyły: grzejna i powrotna. Z jednej strony kabla końce żył są fabrycznie zwarte, z drugiej – przyłączone do napięcia zasilającego (zazwyczaj przez wyłącznik termostatu).
Coraz rzadziej producenci oferują kable jednożyłowe, zasilane dwustronnie. Trzeba je układać tak, że koniec kabla łączy się z jego początkiem.
 | |  |
| Do ogrzewania podłogowego najczęściej używane są kable dwużyłowe. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | | Końce żył kabla dwużyłowego są z jednej strony fabrycznie zwarte, z drugiej - przyłączone do napięcia zasilającego. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
 | |  |
| Coraz rzadziej stosuje się kable jednożyłowe. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | | Koniec kabla jednożyłowego musi być połączony z jego początkiem, aby popłynął w nim prąd. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Maty grzejne. Wykonane są z tworzywa sztucznego z wplecionym cienkim kablem grzejnym. Grubość maty nie przekracza 3 mm, dlatego można je montować wszędzie tam, gdzie ułożenie kabli grzejnych wymagałoby znacznego podwyższenia poziomu podłogi, na przykład w pomieszczeniach remontowanych. Maty grzejne, ze względu na dużo wyższe koszty, są rzadziej stosowane niż kable.
Folie grzejne. Wykonane są z płaskich drutów aluminiowych zatopionych w folii poliestrowej. Grubość folii wynosi około 0,2 mm. Folię można przycinać na żądaną długość. Przyciętą część należy zaizolować specjalną taśmą. Folie grzejne stosuje się zdecydowanie najrzadziej.
 | |  |
| Kable grzejne są tańsze od mat i folii, dlatego częściej od nich stosowane. Autor: Krzysztof Zasuwik | | Mata grzejna to cienka siatka z tworzywa sztucznego, w którą wpleciony jest kabel grzejny. Autor: Krzysztof Zasuwik |
Jak kupuje się elementy grzejne
Kable są sprzedawane w zestawach (odcinkach) o długości od kilku do kilkudziesięciu metrów. Taki zestaw ma określoną moc cieplną, która zależy od mocy jednostkowej kabla i jego długości. Maty i folie kupuje się w zestawach o różnej powierzchni i mocy grzejnej.
Układanie ogrzewania...
...w podłogach betonowych. Właściwe wykonanie elektrycznego ogrzewania podłogowego to nie tylko ułożenie kabla lub maty, ale też zrobienie odpowiedniej izolacji termicznej podłogi i wylewki betonowej.
Elektryczne ogrzewanie podłogowe najczęściej układa się po wykonaniu wszystkich instalacji i otynkowaniu ścian pomieszczenia.
W nowych podłogach betonowych najczęściej układa się kable grzejne, rzadziej – maty lub folie.
Na warstwie izolacji cieplnej odpowiedniej twardości (styropian, wełna mineralna) najpierw układa się izolację przeciwwilgociową (choć nie zawsze jest ona konieczna), a następnie cienką 2-3,5-centymetrową warstwę masy betonowej. Po jej zastygnięciu rozkłada się elementy grzejne.
Kable mocuje się do podłoża za pomocą elementów montażowych, kupowanych w zestawie: taśm, listew lub siatek. Są one tak zaprojektowane, aby możliwe było ułożenie kabli w regularnych odstępach – nie mogą się ze sobą stykać ani krzyżować. Po ułożeniu elementy grzejne przykrywa się drugą warstwą betonu, najczęściej grubości 3-4 cm. Całkowita grubość obu warstw wynosi najczęściej 5-7,5 cm.
Maty i folie przykleja się do podłoża specjalnymi klejami polecanymi przez producentów elektrycznego ogrzewania podłogowego. Są też maty samoprzylepne.
Najczęściej nie wykonuje się już drugiej warstwy betonu, lecz bezpośrednio na matach przykleja posadzki kamienne lub z płytek ceramicznych.
 |
| Kable grzejne ułożone w podłodze betonowej. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
 | |  |
| Maty można mocować do podłoża za pomocą kleju, ale wygodniej jest używać specjalnych mat samoprzylepnych. Autor: DEVI | | Na ułożonej macie zwykle bezpośrednio przykleja się posadzki kamienne lub płytki ceramiczne. Autor: DEVI |
Uwaga! Warstwa betonu, w której zatapia się elementy elektrycznego ogrzewania podłogowego, zwiększa obciążenia stropu. Trzeba to przewidzieć już na etapie projektu architektoniczno-budowlanego i odpowiednio wzmocnić konstrukcję stropów. Wymagania te nie dotyczą mat grzejnych układanych pod terakotą w łazienkach i kuchni.
...w drewnianych podłogach na legarach układa się wyłącznie kable grzejne. Montuje się je równolegle do legarów na siatce montażowej i warstwie wełny mineralnej. Między elementami grzejnymi a posadzką powinna być pozostawiona pustka powietrzna grubości 3-5 cm.
 |
| Kable grzejne ułożone w drewnianej podłodze na legarach. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
 | |  |
| W podłodze na legarach kable układa się na siatce montażowej i warstwie wełny mineralnej. Autor: Jarosław Kąkol | | Najlepsze na ogrzewanie podłogowe są posadzki z materiału ceramicznego. Autor: Krzysztof Zasuwik |
Izolacja...
...termiczna. Warstwa izolacji termicznej powinna być tak dobrana, aby zatrzymywała co najmniej 85% ciepła wytwarzanego przez elementy grzejne. Izolację najczęściej wykonuje się z twardego styropianu, płyt z twardej wełny mineralnej lub utwardzonej pianki poliuretanowej. Trzeba ją ułożyć także wzdłuż ścian zewnętrznych (izolacja brzegowa). Grubość izolacji zależy od rodzaju podłoża i przeznaczenia znajdujących się pod nim pomieszczeń:
- cienką (3-5 cm) izolację układa się w podłogach położonych nad ogrzewanymi pomieszczeniami;
-grubszą warstwę izolacyjną (8-10 cm) – w podłogach nad piwnicami lub innymi nieogrzewanymi pomieszczeniami;
- najgrubszej izolacji (powyżej 10 cm) wymagają: podłogi na gruncie, stropy z wentylowaną przestrzenią podpodłogową, stropy, pod którymi znajduje się powietrze zewnętrzne (na przykład strop pod wykuszem). Grubość izolacji zależy także od rodzaju i grubości posadzki. Im lepszym izolatorem jest posadzka, tym grubsza powinna być warstwa izolacji.
...przeciwwilgociowa. Niektórzy producenci zalecają stosowanie jej wszędzie, inni ograniczają konieczność jej układania do pomieszczeń wilgotnych, na przykład łazienek. Chroni ona izolację termiczną przed wilgocią i wnikaniem układanej później zaprawy pomiędzy jej płyty. Wykonuje się ją z folii polietylenowej lub aluminiowej. Powierzchnia izolacji powinna być szczelna, a jej brzegi wywinięte na ścianę.
Jeżeli istnieje niebezpieczeństwo zawilgocenia izolacji termicznej od dołu (tak jest na przykład w podłogach na gruncie), to pod nią także powinno się ułożyć warstwę izolacji przeciwwilgociowej.
Co na ogrzewaniu podłogowym?
Wybierając posadzkę, trzeba uwzględnić przeznaczenie pomieszczenia oraz opór cieplny materiału, z jakiego zostanie wykonana. Im będzie mniejszy, tym większa będzie sprawność ułożonego pod posadzką ogrzewania. Duży opór mają: grube drewno i wykładziny dywanowe, mały – kamień i okładziny ceramiczne.
Kamień i materiały ceramiczne. Najlepsze na ogrzewanie podłogowe są posadzki z marmuru, granitu, gresu, terakoty lub innego materiału ceramicznego. Płytki nie powinny mieć wymiarów większych niż 30 x 30 cm – w przeciwnym razie mogą pękać, bo pod wpływem temperatury beton rozszerza się dwa razy bardziej niż materiały ceramiczne. Dlatego również spoiny należy wypełniać specjalną elastyczną fugą. Konglomeraty marmuru lub granitu układane na ogrzewaniu podłogowym nie powinny zawierać więcej niż 5% spoiwa.
Wykładziny dywanowe. Co do ich stosowania, zdania są podzielone nawet wśród producentów systemów elektrycznego ogrzewania podłogowego. Jedni nie stawiają żadnych ograniczeń, inni uważają, że lepiej stosować cienkie wykładziny bez gąbki na spodzie. Wszyscy są jednak zgodni, że należy używać jedynie wykładzin mających specjalny symbol oznaczający ich przydatność do układania na podłogach grzejnych.
Drewno i materiały drewnopochodne. Słabo przewodzą ciepło, a więc nie są najlepszym rozwiązaniem. Także i tu producenci mają różne zdania. Jeśli chcemy ułożyć na podłodze parkiet lub deski, warto dodatkowo zasięgnąć rady producenta.
Z materiałów drewnopochodnych chętnie stosowane są panele podłogowe (zwane też szwedzkimi). Trzeba jednak upewnić się, czy nie zawierają one substancji, które pod wpływem podwyższonej temperatury mogą być szkodliwe dla zdrowia (najlepiej zapytać o to producenta).
Inne materiały. Przed zastosowaniem warto sprawdzić, jakich związków użyto do ich produkcji. Nie zaleca się na przykład stosowania płyt wiórowych, bo jako spoiwa do ich produkcji używa się klejów mocznikowo-formaldehydowych. Pod wpływem długotrwałego działania podwyższonej temperatury mogą wydzielać wolny formaldehyd, bardzo szkodliwy dla zdrowia.
Mocowanie posadzek. Do mocowania posadzek należy używać specjalnych klejów. Muszą mieć one właściwości termoplastyczne i być odporne na długotrwałe działanie temperatury powyżej 50°C. Do przyklejania posadzek marmurowych należy dobierać kleje, które pod wpływem temperatury nie spowodują ich odbarwienia.
Podłączenie do instalacji elektrycznej
Kable, maty i folie grzejne zazwyczaj zasila się napięciem 230 V/50 Hz, rzadziej – 400 V. Podłączenie systemu ogrzewania do instalacji elektrycznej powinien dokonać specjalista z uprawnieniami do wykonywania prac elektrycznych. Ekrany wszystkich elementów grzejnych muszą być dobrze uziemione. Trzeba też zamontować wyłączniki różnicowo-prądowe.
Sterowanie temperaturą
Energooszczędna eksploatacja ogrzewania podłogowego wymaga zastosowania termostatów, które sterują pracą systemu zależnie od wymaganej w pomieszczeniu temperatury.
Współpraca termostatu i czujnika. Termostaty dobiera się indywidualnie dla każdego zestawu. Uwzględnia się przeznaczenie pomieszczenia i rodzaj podłogi. Termostat może mierzyć temperaturę:
- powietrza (czujnik powietrzny),
- podłogi (czujnik podłogowy),
- powietrza i podłogi (czujnik powietrzno-podłogowy).
Czujniki powietrzne i powietrzno-podłogowe stosuje się zwykle wtedy, gdy elektryczne ogrzewanie podłogowe jest podstawowym systemem grzewczym w domu. Podłogowe – w systemach do miejscowego podgrzewania podłogi, czyli głównie w łazienkach i kuchniach. Czujniki podłogowe umieszcza się w rurce z tworzywa, którą zatapia się w warstwie betonu jak najbliżej jej górnej powierzchni, 0,5 m od ściany.
Rodzaje termostatów. Elektryczne ogrzewanie podłogowe pobiera energię tylko kilka godzin na dobę. Podłoga ma bowiem znaczną akumulacyjność i długo wydziela ciepło. Po nagrzaniu podłogi termostat wyłącza zasilanie aż do chwili, gdy temperatura powietrza lub podłogi spadnie poniżej pewnej zadanej wartości.
Bardziej skomplikowane termoregulatory, z zegarem sterującym, pozwalają programować temperaturę w pomieszczeniu w różnych porach dnia. Elektrycznym ogrzewaniem podłogowym można też sterować za pomocą termostatów z programami dobowymi, tygodniowymi lub z funkcją nocnego obniżenia temperatury.
Nowością na rynku jest termostat, którym można zdalnie sterować za pośrednictwem Internetu – trzeba jednak kupić specjalny program.
Miejsce montażu. Termostaty montuje się na ścianie ogrzewanego pomieszczenia (natynkowe i podtynkowe), na wysokości około 1,6 m od podłogi, lub w skrzynce elektrycznej. Obudowy wersji naściennych są często dopasowane do popularnych linii wzorniczych włączników i gniazd wtyczkowych. Termostatów nie instaluje się w pomieszczeniach wilgotnych, na przykład łazienkach.
 |
| Do sterowania pracą ogrzewania można dokupić termostat w obudowie dopasowanej do zamontowanych w domu włączników i gniazd wtyczkowych. Autor: LUXBUD |
Dziś tanio, jutro drożej
Jedni wolą więcej wydać podczas budowy, by później płacić niewielkie rachunki za ogrzewanie, inni wybierają tańszą inwestycję w zamian za droższą eksploatację. Stale zmieniają się także relacje między cenami nośników energii. Z grubsza można przyjąć, że pod względem nakładów inwestycyjnych elektryczne ogrzewanie podłogowe jest jednym z najtańszych systemów grzewczych. Koszty eksploatacyjne są jednak wyższe niż w tradycyjnym centralnym ogrzewaniu grzejnikowym czy wodnym ogrzewaniu podłogowym.
Wszyscy producenci udzielają 10-letniej gwarancji na elementy grzejne. Obejmuje ona wady materiału i produkcyjne oferowanych towarów. Warto dokładnie zapoznać się z jej warunkami. Niektórzy udzielają gwarancji, pod warunkiem że system zostanie zamontowany przez autoryzowaną firmę. Gwarancja na montaż trwa wtedy także 10 lat.
Komfort cieplny w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym
Temperatura powietrza. W pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym o komforcie cieplnym decydują: temperatura podłogi i powietrza. Temperatura powietrza może być o 1-2°C niższa niż w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem grzejnikowym (może wynosić 19-18°C), a mimo to jest odbierana jako komfortowa. Dzięki obniżeniu temperatury można zaoszczędzić 10-15% energii.
Rozkład temperatury. Podłoga wraz z instalacją stanowi grzejnik przekazujący ciepło częściowo na drodze konwekcji (około 50%), częściowo – promieniowania. Ciepło przekazywane jest równomiernie przez całą płaszczyznę podłogi. Najcieplej jest przy podłodze, najchłodniej pod sufitem. Rozkład temperatury jest zbliżony do idealnego.
Temperatura powierzchni podłogi. Dopuszczalna temperatura powierzchni podłogi z zamontowanym w niej ogrzewaniem podłogowym nie może przekraczać:
- 29°C – w pomieszczeniach mieszkalnych,
- 34°C – w łazienkach, holach i pomieszczeniach basenów.
Zaleca się jednak, aby w pokojach dziennych i sypialniach temperatura powierzchni podłogi nie była wyższa niż 26°C.
 |
| Rozkład temperatury w pomieszczeniu charakterystyczny dla różnych sposobów ogrzewania. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Elektryczne ogrzewanie podłogowe...
... może być jedynym systemem grzewczym w domu. Jednak ze względu na ograniczenie temperatury powierzchni podłogi nie jest w stanie dostarczyć do pomieszczenia więcej ciepła niż 60-100 W/m2. Można je więc montować jedynie w domach o dobrej izolacyjności cieplnej, czyli energooszczędnych. Nowo budowane domy spełniają ten wymóg, stare – budowane w „zimnych” technologiach – raczej nie. Ogrzewanie podłogowe nie jest w stanie zrównoważyć strat ciepła, które wynoszą czasem nawet 200 W/m2.
... może służyć do dogrzewania wybranych pomieszczeń. Wspomaga wówczas ogrzewanie podstawowe i montowane jest głównie w celu uzyskania efektu ciepłej podłogi: podgrzewa zazwyczaj zimne posadzki ceramiczne w łazienkach i kuchniach. Czasami stosowany jest w tym celu także w pokojach dziennych. Montowany jest zarówno w nowych, jak i w modernizowanych domach.
Zapamiętaj
Przed wykonaniem projektu ogrzewania trzeba zaplanować rozmieszczenie mebli w kuchni i pokojach oraz pralki, miski ustępowej, kabiny natryskowej i wanny – w łazience. Nie układa się ogrzewania podłogowego pod szafkami w kuchni i szafami ustawionymi na stałe w przedpokojach i pokojach. Na podłodze grzejnej nie należy ustawiać mebli, których spody przylegają całą powierzchnią do podłogi.
Oferta firm
DEVI POLSKA (DEVI AS)Kraj produkcji: Dania.
Przewody grzejne Deviflex™ jedno- lub dwustronnie zasilane, o średnicy 5,5 lub 7,4 mm, z rdzeniem z drutu oporowego, izolacją z PEX, ekranem miedzianym i osłoną z PCW.
Długość: zestawy 7-229 m.
Moc jednostkowa: 10, 15, 18 W/m.
Mocowanie do podłoża: taśma montażowa devifast™.
Długość przewodów przyłączeniowych: 2,5 m.
Jastrych: wylewka betonowa minimum 5 cm.
Izolacja: styropian FS 20 lub wełna mineralna.
Automatyka: bardzo szeroka oferta termostatów, na przykład deviheat™ 550 z ciekłokrystalicznym wyświetlaczem, możliwością programowania 336 nastaw na tydzień oraz współpracy dwóch typów czujników: powietrznego i podłogowego lub każdego z nich niezależnie.
Cena: od 6,5 zł/m. Maty grzejne z przewodem DSVF grubości 2,5 mm, jednostronnie zasilane.
Wymiary (szer. x dł.): 0,5 x od 2 do 20 m.
Moc jednostkowa: 100 lub 150 W/m2.
Mocowanie do podłoża: samoprzylepna.
Długość przewodów przyłączeniowych: 4 m.
Jastrych: cementowy, minimum 0,3 cm.
Automatyka: jak dla kabli grzejnych.
Cena: od 137 zł/m2.
 |
| Samoprzylepna mata grzejna. Autor: DEVI |
Oferta dodatkowa: kable grzejne deviflex: DTIP, DTIV, DSIG – do ochrony przeciwoblodzeniowej dachów, rynien, rur spustowych, schodów, zjazdów do garaży, placów i ramp rozładunkowych, ochrona przed zamarzaniem rur z wodą.
EKO-TERM (NEXANS NORWAY AS)
Kraj produkcji: Norwegia.
Przewody grzejne jedno- lub dwustronnie zasilane, żyła ze stopu oporowego, z ekranem miedzianym, izolacją XLPE, powłoką ołowianą oraz wewnętrzną izolacją z PCW.
Długość: dowolna (standard 14-240 m).
Moc jednostkowa: dowolna (standard 17–20 W/m).
Mocowanie do podłoża: spinki, opaski lub taśma montażowa.
Długość przewodów przyłączeniowych: dowolna (standard 2 m).
Jastrych: dowolny.
Izolacja: zalecane minimum 5 cm styropianu lub wełny mineralnej.
Automatyka: termostaty.
Cena: od 4,7 zł/m.
Maty grzejne jednostronnie zasilane, żyła oporowa, z izolacją FEP, ekranem miedzianym, powłoką ekranującą z półprzewodnikowego komponentu polimerowego, grubość 0,3 cm.
Wymiary (szer. x dł.): 0,4 lub 0,8 m x 1,8-9,2 m.
Moc jednostkowa: 130 W/m2.
Mocowanie do podłoża: klej.
Długość przewodów przyłączeniowych: 3,5 m.
Jastrych: maty przeznaczone do układania w warstwie kleju bezpośrednio pod glazurą.
Izolacja: dowolna.
Automatyka: termostat OEC MICROLINE.
Cena: 118,6 zł/m2.
Folie grzejne
Wymiary (szer. x dł.): 0,6 m x 1,4-1,9 m.
Moc jednostkowa: 150 W/m2.
Mocowanie do podłoża: zszywki, taśmy klejące.
Izolacja: wełna mineralna.
Automatyka: termostat.
Cena: 38,93 zł/m2.
 |
| Folie grzejne. Autor: EKO-TERM |
Oferta dodatkowa: kable samoregulujące do systemów przeciwoblodzeniowych w cenie 24,33 zł/m, specjalne kable do utrzymywania stałej temperatury wody w rurociągach.
ELECTROLUX POLAND (D.K. HEATING SYSTEMS LTD.)
Kraj produkcji: Izrael.
Przewody grzejne Electrolux EHC 800 S jednostronnie zasilane, żyła grzejna wielodrutowa ze stopów oporowych, z ekranem miedzianym, izolacją z teflonu, z osłoną z PCW.
Długość: zestawy 10-100 m.
Moc jednostkowa: 17 W/m.
Mocowanie do podłoża: siatka lub listwy montażowe.
Długość przewodów przyłączeniowych: 2,5 m.
Jastrych: odpowiednia receptura + superplastyfikator.
Izolacja: styropian (minimum FS 20), płyty z wełny mineralnej.
Automatyka: regulatory naścienne z czujnikiem podłogowym i/lub powietrznym.
Cena: 6,49-9,99 zł/m.
Maty grzejne Electrolux EUPVS i ETF 800 S jednostronnie zasilane, grubość 2,7 mm, izolacja elementu oporowego FEP + PA modyfikowany (fluorowany kopolimer etylenowo-propylenowy
+ modyfikowany poliamid).
Wymiary (szer. x dł.): 0,3 lub 0,5 m x 2-16 m.
Moc jednostkowa: 120 lub 160 W/m2.
Mocowanie do podłoża: warstwa zaprawy.
Długość przewodów przyłączeniowych: 4,5 m.
Jastrych: dowolny, zgodny z wymogami budowlanymi.
Automatyka: termostaty z czujnikiem podłogowym, termostat elektroniczny z programem dobowo-tygodniowym, termostaty z automatycznym nocnym obniżeniem temperatury o 5°C.
Cena: 115-170 zł/m2.
 |
| Maty grzejne. Autor: ELECTROLUX |
Oferta dodatkowa: maty grzejne typ ETF 253, typ TBS (grubość 2 mm), TBS TC (grubość 2,7 mm), do ochrony przeciwoblodzeniowej typ ETF-S/R, ETF 253.
ELEKTRA
Kraj produkcji: Polska.
Przewody grzejne zasilane jednostronnie lub o średnicy 9,5 mm – dwustronnie, żyła ze stopu metali oporowych, z izolacją z XLPE, ekranem miedzianym, z osłoną z PCW.
Długość: zestawy 5-200 m.
Moc jednostkowa: 10, 15, 20 W/m.
Mocowanie do podłoża: siatka montażowa.
Długość przewodów przyłączeniowych: 2,5 m.
Jastrych: zaprawa piaskowo-betonowa.
Izolacja: styropian (minimum FS 20), twarda wełna mineralna.
Automatyka: regulatory elektromechaniczne, elektroniczne, programowalne, pomiar temperatury otoczenia lub podłogi.
Cena zestawu: 55-890 zł.
Maty grzejne z drutem oporowym.
Wymiary (szer. x dł.): 0,5 m x 2-12 m.
Moc jednostkowa: 100, 160 W/m2.
Mocowanie do podłoża: zaprawa klejowa.
Długość przewodów przyłączeniowych: 4 m.
Jastrych: zaprawa piaskowo-betonowa.
Izolacja: styropian (minimum FS 20), twarda wełna mineralna.
Automatyka: regulatory elektromechaniczne, elektroniczne, programowalne, pomiar temperatury otoczenia lub podłogi.
Cena zestawu: 194-464 zł.
 |
| Przewody grzejne. Autor: ELEKTRA |
INTEREX (KIMA HEATING CABLE AB)Kraj produkcji: Szwecja.
Przewody grzejne jednostronnie lub dwustronnie zasilane, żyła ze stopu oporowego, z ekranem stalowym, izolacją z polyolefinu, osłoną z PCW.
Długość: 7, 10, 14, 19, 24, 31, 41, 50, 55, 72, 92, 112, 144 m.
Moc jednostkowa: 16 W/m.
Mocowanie do podłoża: taśma montażowa.
Długość przewodów przyłączeniowych: 1,5 i 2 m.
Jastrych: wylewka piaskowo-betonowa grubości 4-6 cm.
Izolacja: styropian, folia izolacyjna.
Automatyka: termostaty z czujnikiem podłogowym lub powietrznym.
Cena: od 4,5 zł/m.
Maty grzejne dwustronnie zasilane, grubość 3 mm.
Wymiary: długość zestawów: 2, 4, 6, 8, 10, 12 m.
Moc jednostkowa: 80, 120 W/m2.
Mocowanie do podłoża: w warstwie kleju bezpośrednio pod płytkami ceramicznymi.
Długość przewodów przyłączeniowych: 1,5 i 2 m.
Izolacja: styropian, folia izolacyjna.
Automatyka: termostaty z czujnikiem podłogowym lub powietrznym.
Cena: od 150 zł/m2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz