Winorośl na ścianie

Jak przygotować tynk, po którym będzie rosła winorośl?

Pod wszystkie winorośle (winorośl właściwą, czyli tę rodzącą winogrona, a także uprawiane w naszym klimacie winorośl amurską, japońską i pachnącą) należy przygotować nie tynk, ale podpory, bo rośliny te wspinają się, oplatając je wąsami czepnymi. Podpory można wykonać z zaimpregnowanego drewna lub nierdzewnego drutu.
Ponieważ winorośle szybko rosną, wystarczy, jeśli elementy podpory będą umieszczone w odstępach co 40 cm. Ważne jest, aby podpora nie przylegała do ściany, ale była od niej oddalona o blisko 15 cm.
Dzięki temu pnącze będzie miało dość miejsca do swobodnego wzrostu.
W ten sposób, czyli owijając się wokół podpór wąsami czepnymi lub oplatając je całymi pędami, wspina się większość pnączy.
Po pustej otynkowanej ścianie mogą się wspinać tylko te pnącza, które mają przyssawki na pędach (na przykład winobluszcz pięciolistkowy i trójklapowy) albo specjalne korzonki czepne (na przykład bluszcz pospolity, hortensja pnąca, milin amerykański).
Na ścianach, po których będą się wspinały, najlepiej położyć tynk o fakturze baranka, bo do chropowatej powierzchni łatwiej jest się roślinom przyczepić.
Po położeniu tynku na ścianie lepiej nie sadzić od razu pnączy, ale poczekać rok, by elewacja dobrze przeschła.
Pnączy nie wolno sadzić przy ścianach, jeśli elewacja jest stara lub uszkodzona, bo mogą wrastać w szczeliny i pęknięcia, powodując zniszczenia.