Cegła klinkierowa jest dosyć droga (1,30-3,2 zł/szt.), dlatego najczęściej używa się jej do wykańczania przewodów kominowych nad dachem lub do budowy komina będącego ozdobą wnętrza czy elewacji (takiego komina się nie tynkuje). W pozostałych wypadkach można wybrać tańsze materiały – cegłę ceramiczną pełną (0,50-0,80 zł/szt.) lub ceramiczne pustaki kominowe (1,9-2,7 zł/szt.). Cegła powinna mieć klasę 10 lub 15, być mrozoodporna (co najmniej 25 cykli), mało nasiąkliwa (poniżej 16%), nie może być popękana i wyszczerbiona. Te warunki spełnia także cegła klinkierowa. Trzon kominowy muruje się z cegieł na pełne spoiny zaprawą cementową lub cementowo-wapienną marki M3 lub M5.
Aby uzyskać odpowiednią szczelność i trwałość, trzeba przestrzegać zasad wiązania cegieł, a grubość ścianek nie powinna być mniejsza niż 1/2 cegły.
Zewnętrzne ściany komina na całej wysokości powinny być spoinowane lub tynkowane. Nie należy natomiast tynkować wewnętrznych powierzchni kominów dymowych, ponieważ reakcja spalin ze związkami zawartymi w zaprawie tynkarskiej może doprowadzić do zniszczenia przewodu kominowego.
Zamiast kominów murowanych można stosować systemy kominowe, na przykład ceramiczne Schiedla lub stalowe. Coraz częściej kominy murowane „koszulkuje się”, czyli wprowadza do środka wkład ze stali kwasoodpornej. Zapewnia on szczelność komina i zwiększa jego trwałość, chroni przed przenikaniem mazistych produktów spalania, na przykład kreozotu. Wkład stalowy ułatwia też rozpalanie w kominkach i piecach, ponieważ łatwo się nagrzewa i szybciej powstaje ciąg kominowy. Do budowy kominów dymowych nie nadają się cegły i pustaki silikatowe.
  |
| Komin z klinkieru może być ozdobą elewcji. Autor: Andrzej Szandomirski |
 |
| Zasady umożliwiające uzyskanie szczelnych przewodów kominowych. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz