W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obowiązkowo muszą być określone stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę (rentę planistyczną), i nie mogą to być stawki procentowe – zerowe (wyrok NSA z 24 października 2006 r. II OSK 1247/05).
A zatem zbycie nieruchomości przed upływem pięciu lat uruchamia procedurę naliczenia i pobrania opłaty planistycznej. Notariusz w terminie siedmiu dni od dnia sporządzenia umowy notarialnej, której przedmiotem jest zbycie nieruchomości, jest zobowiązany przesłać wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta wypis z tego aktu. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta bezzwłocznie po otrzymaniu wypisu z aktu notarialnego ustala opłatę planistyczną w drodze decyzji. Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego, może jeszcze przed jej zbyciem zażądać ustalenia wysokości opłaty, co pozwoli mu skalkulować cenę sprzedaży z uwzględnieniem obciążeń z tytułu renty planistycznej. Gmina ma zatem obowiązek pobrania opłaty, zaś przepisy nie przewidują od tego wyjątków. Jedynie w sytuacji, gdy wójt, burmistrz lub prezydent miasta nie zdąży w okresie pięcioletnim wydać decyzji ustalającej wysokość opłaty, roszczenie gminy w tym zakresie wygasa. Warto zwrócić uwagę, że warunkiem pobrania opłaty jest zbycie nieruchomości, a więc przeniesienie własności. Strony mogą jednak zawrzeć umowę przedwstępną w formie aktu notarialnego, w której ustalą późniejszy termin przeniesienia własności, już po upływie pięciu lat od wejścia w życie planu. Jednocześnie mogą dokonać od razu płatności znacznej części ceny, zaś resztę rozliczeń pozostawić do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej. Umowa przedwstępna zawarta w formie aktu notarialnego daje stronom gwarancję, że dojdzie do przeniesienia własności. Jest to jednak rozwiązanie ryzykowne w sytuacji, gdy sprzedaż odłożymy na kilka lat. Po pierwsze istnieje ryzyko zmiany cen i ewentualnej straty związanej z rozliczeniem pozostałej kwoty. Poza tym nie wiadomo, co w tak długim okresie może się zdarzyć i czy gmina nie zechce zakwestionować takiej umowy jako zawartej w celu obejścia prawa.
Podstawa prawna:
- art. 36 i 37 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz. 717 z późn. zm.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz