czwartek, 14 lipca 2011

Nowoczesna piwnica



To, że budowa domu z piwnicą jest trudniejsza i kosztowniejsza niż domu niepodpiwniczonego, nikogo nie zaskakuje. Wynika to między innymi z konieczności wykonania większych robót ziemnych – zrobienia głębokiego wykopu pod całym domem i wywiezienia wykopanej ziemi. Niezbędne jest także solidne zaizolowanie podziemnej części przed wilgocią, a czasami nawet wodą. Nie każdy uświadamia sobie, że w związku z tym podpiwniczenie jest blisko dwukrotnie droższe od fundamentów domu niepodpiwniczonego. Jednak zwolenników piwnic wciąż jest wielu. Jeszcze więcej jest tych, którzy mieszkają w domach z piwnicami. Jak je zaizolować przed wodą i ucieczką ciepła, jak je zagospodarować, by w pełni z nich korzystać? – to pytania, na które odpowiadamy na następnych stronach.


ZA I PRZECIW

Czy piwnica musi być pod całym domem?






Gdy piwnica jest tylko pod częścią domu, można ją zagłębić jedynie do poziomu fundamentów części niepodpiwniczonej. Uniknie się w ten sposób budowy ław schodkowych, wysokich schodów na parter, ale w obu częściach domu pomieszczenia będą na innych poziomach, które trzeba będzie połączyć schodami wewnętrznymi.
Autor: Magdalena Kosińska

Nie, ale częściowe podpiwniczenie domu komplikuje prace fundamentowe. Ławy fundamentowe, aby dobrze przenosiły obciążenia na grunt, muszą być ciągłe, a więc wykonane z uskokami. Liczbę uskoków i ich wysokość projektuje się zależnie od różnicy poziomów, jakie musi połączyć ława schodkowa. Przyjmuje się, że kąt nachylenia ławy z uskokami w stosunku do płaszczyzny fundamentów piwnic nie powinien być większy niż 30°.
Bardzo często takie częściowe podpiwniczenie jest niewiele tańsze niż piwnice pod całym domem, ponieważ ławy schodkowe są trudniejsze do wykonania i droższe.
Jeśli natomiast działka jest położona na zboczu, warto wykorzystać spadek terenu i częściowo podpiwniczyć dom. Najniższa kondygnacja jest wówczas w części pełnowartościową kondygnacją nadziemną, a w części piwnicą zagłębioną w zboczu.

Dom podpiwniczony częściowo.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki


Dom na zboczu o dużym spadku.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Warto wiedzieć

Aby ławy schodkowe nie pękały podczas osiadania budynku, muszą być odpowiednio zazbrojone.


Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Gdy piwnice mają być dostępne z zewnątrz, trzeba obniżyć poziom terenu przynajmniej na fragmencie, na którym znajdą się drzwi wejściowe i schody. Wtedy jednak fundament znajduje się zbyt płytko – czyli w strefie przemarzania – i konieczne staje się zabezpieczenie gruntu przylegającego do niego przed przemarzaniem.


Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Piwniczka na wino

Piwniczka w środkowej części domu – na wino. Najlepiej, żeby nie była połączona z konstrukcją budynku – łatwiej się wtedy odizolować od wilgoci gruntowej. Może być posadowiona głębiej niż fundamenty – płaszczyzna łącząca dolną krawędź ławy z dolną krawędzią fundamentów piwniczki powinna być nachylona do poziomu pod kątem nie większym niż 30°.

Mała piwniczka w domu niepodpiwniczonym.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Piwnice

Należy z nich zrezygnować:- na gruntach podmokłych, czyli tam, gdzie jest wysoki poziom wód gruntowych, oraz na terenach zalewowych;
- gdy działka jest na tyle duża, że zmieści się na niej dom niepodpiwniczony, a w piwnicach miałyby się znaleźć pomieszczenia na stały pobyt.

Warto je budować:
- na bardzo małej działce – zwiększa się wówczas powierzchnię użytkową domu bez budowy kolejnej kondygnacji nadziemnej oraz bez zabierania miejsca na działce;
- aby uzyskać dodatkowe miejsce na kotłownię, pralnię, spiżarnię, pomieszczenia gospodarcze, ewentualnie garaż.

Ile trzeba zagłębić piwnicę?

Przynajmniej na głębokość przemarzania gruntu, czyli zależnie od regionu Polski 1-1,4 m poniżej poziomu terenu. Im mniej zagłębione, tym tańsze i mniej narażone na zawilgocenie. Jednak takie posadowienie piwnic powoduje, że są one wyniesione około 1,5 m nad teren, co nie zawsze jest efektowne pod względem architektonicznym. Takich domów z wyniesionymi piwnicami powstało bardzo dużo w latach 60. (domy-kostki), a także w późniejszych; płytko zagłębione piwnice były sposobem na powiększenie powierzchni domu ponad obowiązującą wówczas normę.

Zagłębiona czy wyniesiona?

Piwnica wyniesiona nad teren


Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Plusy:
- fundamenty posadawia się na tej samej głębokości co w domu niepodpiwniczonym,
- nie ma problemów z wodą gruntową, która zwykle jest poniżej poziomu posadowienia,
- niewielkie zagłębienie umożliwia wygodny zjazd do garażu,
- pomieszczenia w piwnicy są dobrze oświetlone,
- łatwo odprowadzić ścieki do szamba. Minusy:
- na parter prowadzą wysokie schody,
- brak bezpośredniego połączenia części dziennej na parterze z ogrodem,
- wyniesienie domu zazwyczaj jest niekorzystne pod względem architektonicznym.

Piwnica wyniesiona obsypana gruntem


Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Plusy: - do obsypania piwnic wykorzystuje się ziemię z wykopów i oszczędza na jej wywozie,
- nie ma problemów z wodą gruntową, która zwykle jest poniżej poziomu posadowienia,
- łatwo odprowadzić ścieki do szamba,
- nasyp różnicuje poziom terenu, do ogrodu można zejść prosto z tarasu,
- nie ma wysokich schodów wejściowych.

Minusy:
- nasyp utrudnia dobre doświetlenie piwnic.

Piwnica całkowicie zagłębiona w gruncie


Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Plusy: - pomieszczenia na parterze są w bezpośrednim sąsiedztwie ogrodu.

Minusy: - trudno dobrze doświetlić piwnice – okna trzeba umieszczać w studzienkach,
- trudno odprowadzić ścieki do szamba (musiałoby być bardzo zagłębione i nie w pełni wykorzystywane) – czasem trzeba zamontować w piwnicy urządzenie przepompowująco-rozdrabniające (minipompownię do ścieków),
- niezbędne jest wykonanie mocnych, odpornych na parcie gruntu ścian,
- droższa jest izolacja przeciwwilgociowa, a czasem przeciwwodna,
- większy musi być wykop i więcej jest ziemi do wywiezienia.

Piwnica i powódź
Obfite i długotrwałe deszcze często powodują podwyższenie poziomu wód gruntowych, wezbranie rzek, a w konsekwencji powódź. Domy z piwnicami znacznie gorzej znoszą powódź niż te niepodpiwniczone. Po ustąpieniu powodzi woda pozostaje w piwnicach – wypompowywanie jej jest zwykle czynnością, którą, niestety, trzeba kilkakrotnie powtarzać. Poziom wód gruntowych po powodzi jest na tyle wysoki, że woda ponownie napływa do piwnic. Kłopot mają też mieszkańcy domów, które nie stoją w pobliżu żadnej rzeki i nie były zalane w czasie powodzi – woda w piwnicach pojawia się jedynie z powodu znacznego podniesienia się poziomu wód gruntowych.     

ZAGOSPODAROWANIE PIWNIC

Czy w piwnicy mogą być pokoje mieszkalne?

To zależy od tego, jak wysokie i jak oświetlone są pomieszczenia. Sypialnie, pokój dzienny, kuchnia i jadalnia – czyli pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi – powinny mieć przynajmniej 2,5 m wysokości, a powierzchnia okien winna stanowić przynajmniej 1/8 powierzchni podłogi. Garaż, pralnia, spiżarnia i kotłownia mogą być niższe; ich minimalna wymagana wysokość to 2,2 m. Przepisy określają także, że poziom podłogi przy ścianie pomieszczenia mieszkalnego z oknami musi się znajdować powyżej terenu przy budynku. Dotyczy to także piwnic. Dlatego, jeśli w piwnicach będą pokoje, teren przy nich powinien być częściowo obniżony. Niestety, udaje się to osiągnąć tylko w piwnicach częściowo zagłębionych. Tam, gdzie nie jest to niemożliwe, piwnice mogą być przeznaczone jedynie na pomieszczenia na czasowy pobyt ludzi – od dwóch do czterech godzin.

Taras przy piwnicy

Jeśli obniża się teren przy ścianie piwnic, trzeba przestrzegać następujących zasad:
- obniżenie powinno mieć 2-3-procentowy spadek od ściany, aby chronić przylegającą do niego ścianę przed zawilgoceniem;
- w powierzchni tarasu powinno się zrobić odprowadzenie wody deszczowej lub z topniejącego śniegu do kanalizacji deszczowej lub do studni chłonnej;
- wzdłuż ściany pod powierzchnią obniżenia trzeba ułożyć izolację termiczną – przynajmniej pas metrowej szerokości – aby zapewnić ochronę ziemi wokół fundamentów przed przemarzaniem;
- skarpy powinny być wzmocnione, na przykład murkami oporowymi, aby ziemia się nie osunęła na taras.


Autor: Andrzej Szandomirski

Jak doświetlić piwnice?
Nie wszystkie pomieszczenia piwniczne wymagają światła dziennego. Bez okien można się obyć w spiżarni, pomieszczeniach do przechowywania sprzętu turystycznego, narzędzi ogrodniczych i porządkowych, a także w garażu. Natomiast w innych pomieszczeniach gospodarczych – kotłowni, pralni, suszarni czy domowej siłowni – choć nie jest to wymagane, warto mieć choćby małe okienko, które nie tylko je doświetli, ale też umożliwi dopływ świeżego powietrza.

Każde nowe okno wymaga projektu architektoniczno–budowlanego i pozwolenia na budowę, jest bowiem ingerencją w konstrukcję i elewację budynku.



Trzeba pamiętać o tym, że okna piwniczne to element cokołu, a jeśli piwnica jest wyniesiona nad teren, warto zadbać o to, by harmonizowały z oknami na elewacji.
Autor: Andrzej T. Papliński
Okna można zastąpić pustakami szklanymi – to dobra alternatywa dla krat.
Autor: Robert Szarapka
Gdy dolna krawędź okna jest poniżej poziomu terenu, robi się wokół niego studzienkę. Dla bezpieczeństwa mieszkańców studzienkę osłania się prętami, a dla bezpieczeństwa budynku robi z niej odprowadzenie wody opadowej do kanalizacji deszczowej.
Autor: Anna Wrońska

Jakich formalności trzeba dopełnić, żeby zaadaptować piwnicę?

Zgodnie ze znowelizowanymi niedawno przepisami Prawa budowlanego zmiana sposobu użytkowania budynku lub jego części wymaga zgłoszenia w starostwie powiatowym. Jest to konieczne zwłaszcza wtedy, gdy pomieszczenia niemieszkalne, na przykład piwnice, chcemy zaadaptować na mieszkanie. Jeśli w związku z taką adaptacją będą wykonywane roboty budowlane naruszające lub zmieniające elementy konstrukcyjne budynku, na przykład podbijanie fundamentów, trzeba będzie uzyskać pozwolenie na budowę. Wiąże się to z koniecznością opracowania projektu budowlanego, a w razie potrzeby – także wykonania ekspertyzy technicznej dotyczącej stanu budynku i możliwości prowadzenia robót adaptacyjnych (urząd może zobowiązać inwestora do przedstawienia odpowiednich opinii i uzgodnień).
Urząd w pozwoleniu na budowę rozstrzyga jednocześnie o zmianie sposobu użytkowania przebudowywanych pomieszczeń.

Uwaga! Jeśli dokonamy tylko zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania, a urząd uzna, że planowana adaptacja będzie wymagała pozwolenia na budowę, to wniesie sprzeciw, co jest równoznaczne z brakiem zgody na adaptację. Inwestor powinien wtedy wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę i złożyć odpowiednie dokumenty (projekt budowlany, oświadczenie o prawie do terenu, wymagane uzgodnienia i opinie).

Czy w każdym pomieszczeniu w piwnicy powinna być wentylacja?

Nie ma takiego przepisu, ale bywa, że zachodzi taka potrzeba. Wiele pomieszczeń – niezależnie od tego, czy są w piwnicy, czy na wyższej kondygnacji – trzeba bowiem wentylować. Dotyczy to wszystkich pomieszczeń bez okien, a także kotłowni, garażu, łazienki, pralni, suszarni i sauny. Z każdego z tych pomieszczeń powinien być wyprowadzony osobny kanał wywiewny. Dopływ powietrza do piwnic zapewniają okna i kanał nawiewny w kotłowni. Bez sprawnej wentylacji trudno ochronić piwnice przed wilgocią, a nawet pleśnią.

Czy kotłownia zawsze powinna się znajdować w piwnicy?

Jeśli w domu jest grawitacyjna instalacja c.o., kocioł rzeczywiście musi być niżej niż najniższy grzejnik. Tylko takie rozwiązanie zapewni przepływ ciepłej wody przez grzejniki. Jeżeli instalacja c.o. jest zamknięta i pracuje z pompą, kocioł może być umieszczony na dowolnej kondygnacji.
W piwnicy nie wolno instalować kotła na gaz płynny ani umieszczać zbiorników z gazem płynnym. W razie rozszczelnienia instalacji gaz, który jest cięższy od powietrza, zbierałby się bowiem na podłodze poniżej gruntu i groziłby wybuchem.


Kotłownia często jest połączona z pralnią. Bezpieczniej dla kotła, jeśli w tym samym pomieszczeniu nie suszy się prania.
Autor: Andrzej Szandomirski

Czy piwnica musi być ogrzewana?
Zależy to od funkcji pomieszczenia. Ogrzewane powinny być te przeznaczone na stały pobyt ludzi: pokoje, kuchnia i łazienka, tak aby panowała w nich temperatura nie niższa niż 20°C. W innych pomieszczeniach, na przykład w suszarni i pralni, powinna być możliwość jedynie okresowego podwyższania temperatury (przy grzejnikach instaluje się termostaty), bo gdy nie są użytkowane, nie opłaca się utrzymywać w nich temperatury wyższej niż 15°C. Dawniej, gdy nie izolowano rur doprowadzających ciepłą wodę od kotła do grzejników, podwyższały one temperaturę w piwnicy nawet o kilka stopni. Obecnie, gdy izoluje się wszystkie rury, nie ma co liczyć na to, że jedynym zyskiem jest ciepło od kotła.


Podbijanie fundamentów

Czasem niezbędna jest moż-liwość pogłębienia piwnic i zmiana funkcji pomieszczeń. Może się tak zdarzyć, że górna warstwa dotychczasowej posadzki znajduje się zaledwie 10-12 cm powyżej ławy fundamentowej, i aby pogłębić piwnice, trzeba obniżyć także ławy fundamentowe. Takie prace wymagają projektu konstrukcyjnego, pozwolenia na budowę, zatrudnienia doświadczonego wykonawcy i prowadzenia fachowego nadzoru. Nie wolno tego robić samodzielnie.
Zanim zostaną odkopane pierwsze odcinki podbijanej ławy, uprawniony kierownik powinien sprawdzić i zaakceptować kolejność odkopywania, odległości między odcinkami, a w trakcie prac – sposób podkopywania, betonowania i zasypywania wykopu.


Autor: Mariusz Bykowski

OCHRONA CIEPLNA

Jak ciepłe muszą być ściany piwnic

Podczas przeprowadzania modernizacji piwnic, gdy planuje się w nich pomieszczenia ogrzewane, trzeba ocieplić ściany. Aby nie doszło do katastrofy, wszystkie prace wymagające odkopania ścian podziemnych trzeba prowadzić pod nadzorem budowlanym.
Autor: Mariusz Bykowski

Przepisy jasno precyzują wymagania stawiane ścianom zewnętrznym w ogrzewanej części domu. Jeśli piwnice są ogrzewane podobnie jak pozostała część domu, wówczas współczynnik przenikania ciepła U dla ich ścian nie może być większy niż 0,3 (ściany warstwowe) lub 0,5 (ściany jednowarstwowe). Jeżeli w pomieszczeniach będzie utrzymywana temperatura nie wyższa niż 16°C, wartość ta wzrasta do 0,8. Oznacza to, że planując w piwnicach jedynie pomieszczenia gospodarcze – garaż, pralnię, kotłownię czy spiżarnię, które będą słabo ogrzewane bądź wcale – można się zdecydować na mniejszą grubość izolacji termicznej. Najważniejsze by izolacja ułożona na ścianach piwnic łączyła się z izolacją układaną na ścianach nadziemnych. Jeśli piwnice są nieogrzewane, nie stawia się wymagań co do ich izolacyjności cieplnej. Powinno się jednak ocieplić choćby strefę cokołową, aby ściany nie przemarzały w okolicy stropu dzielącego nieogrzewane piwnice od ogrzewanych pomieszczeń na parterze.

Przykładowe ściany piwnic.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki


Izolacja cieplna ścian piwnic powinna się łączyć z izolacją w ścianach parteru.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Czym ocieplać ściany piwnicy?

Materiał izolacyjny powinien być odporny na uszkodzenia mechaniczne (o które łatwo podczas obsypywania fundamentów) i mieć małą ściśliwość (aby nie tracił grubości podczas zagęszczania gruntu w bezpośrednim sąsiedztwie ścian piwnic). Takie cechy mają twardy styropian, polistyren ekstrudowany oraz niektóre wełny mineralne i szklane.
Najwygodniejsze są twarde płyty styropianowe (odmiany przynajmniej FS20) jednostronnie wykończone papą asfaltową z frezowanymi krawędziami, które umożliwiają dokładne ich łączenie i uniknięcie mostków termicznych na ich styku. Odporniejszy na uszkodzenia mechaniczne od styropianu jest polistyren ekstrudowany. Oba te materiały mocuje się do ścian odpowiednim klejem lub lepikiem asfaltowym na gorąco.
Wełnę zaleca się jedynie do ocieplania ścian trójwarstwowych, trzeba do tego wybrać płyty o gęstości powyżej 11 kg/m³.

Czy ocieplać podłogę piwnicy?
Podłogi, która znajduje się poniżej strefy przemarzania, teoretycznie nie trzeba izolować termicznie. Jednak – zwłaszcza w pomieszczeniach ogrzewanych – warto ułożyć w niej ocieplenie. Najważniejsze jest dobre zabezpieczenie go przed zawilgoceniem.

Podłoga na gruncie.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Czy ocieplać strop między piwnicą a parterem?
Gdy piwnice są ogrzewane, nie trzeba ocieplać stropu – chyba że temperatura utrzymywana w piwnicy będzie dużo niższa niż w pozostałej części domu.
Jeśli natomiast piwnice są nieogrzewane, strop powinien być ocieplony. Izolację termiczną umieszcza się od strony piwnicy, czyli od zimniejszej strony przegrody jest wtedy najskuteczniejsza i jednocześnie łatwa do ułożenia. Najłatwiej jest ocieplić styropianem, przyklejając go lub montując na plastikowe kołki.
Ocieplenie może zostać niewykończone, można je też pokryć tynkiem cienkowarstwowym lub okładziną. Choć takie ocieplenie zmniejszy wysokość piwnicy, warto je zrobić choćby w ramach odnawiania piwnic.

OCHRONA PRZED WILGOCIĄ

Jak izolować ściany i podłogi piwnic?
Na ścianach układa się izolację pionową, która chroni przed wodą gruntową i opadową przesączającą się przez grunt przy ścianie. Musi ona być dokładnie połączona z izolacją poziomą ułożoną w dwóch miejscach – na ławie fundamentowej, która uniemożliwia kapilarne podciąganie wody, i w ścianie piwnic pod stropem. Jeśli piwnica jest całkowicie zagłębiona i strop znajduje się poniżej poziomu gruntu, izolację pionową przedłuża się 30 cm powyżej powierzchni terenu i tam robi dodatkową izolację poziomą. W ten sposób chroni się też cokół.
Nawet jeśli nie ma zagrożenia wodą gruntową, w podłodze układa się izolację przeciwwilgociową. Chroni ona przed przedostawaniem się wilgoci z gruntu do wnętrza domu. Trzeba zadbać o dokładne połączenie jej z izolacją ułożoną na ławach fundamentowych.



Miejsca, w których powinno się układać izolację ścian piwnic: a – jeśli strop pomiędzy parterem a piwnicą jest powyżej powierzchni terenu, b – gdy znajduje się poniżej.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Czy robić opaskę wokół podpiwniczenia?

Co do tego zdania są podzielone. Głównym powodem, dla którego zaleca się robienie opaski, jest odsunięcie wilgoci od ścian domu. Jednak szczelna opaska – na przykład z płyt chodnikowych czy kostki – nie tylko chroni przed przedostawaniem się wody w sąsiedztwo ścian piwnic, ale także utrudnia wysychanie ścian podziemnych w razie zawilgocenia. Tam, gdzie jest drenaż, wzdłuż ścian układa się pas żwiru, który umożliwia przesączanie się wody.
Każdą opaskę układa się z przynajmniej 1,5-2-procentowym spadkiem od budynku; wystarczy, gdy ma szerokość 50 cm.

Żwirową opaskę robi się zwłaszcza wtedy, gdy wokół budynku jest drenaż. Ułatwia przenikanie wody opadowej i chroni cokół przed zachlapaniem odbijającymi się od podłoża kroplami deszczu.
Autor: Andrzej Szandomirski

Uwaga na wodę z rynny

Bardzo częstą, choć prozaiczną przyczyną zamakania piwnic jest woda lejąca się z rynien i rur spustowych. Aby do tego nie doszło, warto:
- odprowadzać wodę z rury spustowej poza obrys budynku,
- nie zwlekać z naprawą uszkodzonej rynny lub rury spustowej,
- przynajmniej raz w roku sprawdzać, czy rynny i rury nie są zatkane liśćmi.


Autor: Mariusz Bykowski

Kiedy trzeba ułożyć izolację przeciwwilgociową, a kiedy przeciwwodną?

Izolacja przeciwwilgociowa chroni dom przed wilgocią, która może przedostać się z gruntu. Zabezpiecza się nią podziemne części domu posadowionego w gruntach przepuszczalnych (piaskach lub żwirach).

Izolację przeciwwilgociową wykonuje się wtedy, gdy: a – dom posadowiony jest w gruntach przepuszczalnych – piaskach lub żwirach, b – pod warstwą gruntów nieprzepuszczalnych występują grunty przepuszczalne – wykop trzeba wtedy wypełnić gruntem dobrze filtrującym wodę. Można też zastosować płyty lub folie drenażowe ułatwiające spływanie wody poniżej fundamentu.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Izolacja przeciwwodna zabezpiecza dom nie tylko przed wilgocią, ale także przed wodą, która może mieć kontakt z jego podziemną częścią. Stosuje się ją tam, gdzie istnieje niebezpieczeństwo okresowego podnoszenia się poziomu wody gruntowej powyżej poziomu podłogi piwnicy.

Izolacje przeciwwodne wykonuje się wtedy, gdy: a – na dnie wykopu znajduje się grunt spoisty i nie ma odpływu wody opadowej – istnieje wtedy niebezpieczeństwo okresowego spiętrzania się wody, b – dom jest posadowiony w gruntach spoistych (gliny, pyły, iły) z przewarstwieniami piaszczystymi.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Uwaga! Izolację układaną w podłodze należy dokładnie połączyć z izolacją ułożoną na ławach fundamentowych i docisnąć płytą betonową.
Grubość płyty powinno się dobrać tak, aby swym ciężarem przeciwstawiała się wodzie napierającej spod podłogi (1 cm betonu na każde 2 cm wody).

Z czego zrobić izolację?

Masy i membrany. Z reguły są one półpłynne; po wyschnięciu tworzą na ścianie elastyczną i wodoszczelną powłokę. Najpopularniejsze są roztwory, lepiki i masy asfaltowe. Na rynku dostępne są również zaprawy cementowe modyfikowane żywicami syntetycznymi, dyspersje akrylowe, emulsje silikonowe oraz kauczukowo-bitumiczne. Wszystkie nanosi się pędzlem, wałkiem lub packą. Tylko wtedy, gdy stanowią jednolitą powłokę, są skutecznym zabezpieczeniem. Dlatego ściany murowane trzeba wstępnie otynkować (nałożyć tak zwaną rapówkę). Wadą mas i membran jest to, że każda przypadkowa nieszczelność, która powstanie podczas ich nakładania lub na skutek obsypywania ścian gruntem, sprzyja zawilgoceniu ściany.

Papy i folie hydroizolacyjne. Mają dużą wytrzymałość mechaniczną i dobrą elastyczność, dlatego rzadko ulegają uszkodzeniu. Papy układa się zazwyczaj w dwóch-trzech warstwach na lepiku asfaltowym. Gdy używa się papy termozgrzewalnej na osnowie z włókna szklanego, można się zdecydować na jedną warstwę izolacji. Zamiast papy można użyć polietylenowej folii płaskiej i tłoczonej. Układa się je na zakład, który jest klejony, zgrzewany lub łączony na odpowiednio wyprofilowane zatrzaski. Folie tłoczone, aby mogły być zamocowane do ścian, wymagają stosowania dodatkowych elementów – listew, podkładek i taśm. Izolacje te sprawdzają się na dużych i równych płaszczyznach.

Czy warto robić drenaż opaskowy?

Jeśli do piwnic mogłaby się dostawać woda – choćby w czasie burzy – warto otoczyć dom drenażem. Osuszy on teren, odprowadzając nadmiar wody z gruntu, i zapobiegnie zawilgoceniu ścian piwnic, zmniejszając ciśnienie napierającej na nie wody.
Rury drenarskie układa się w wykopie tuż przy ławach fundamentowych, tak by tworzyły zamkniętą pętlę.
Poszczególne odcinki muszą mieć spadek (wystarczy 5 promili) w stronę odpływu – studni chłonnej lub innego odbiornika wody. Rury obsypuje się kruszywem o odpowiednio dobranym uziarnieniu. Między kruszywem a gruntem, którym zasypuje się wykop, należy ułożyć geowłókninę, żeby zatrzymywała drobne cząstki gruntu niesione przez wodę – zapewni to lepszą drożność drenażu.
Gdy robi się drenaż w domu już istniejącym – podczas modernizacji lub ratując zalewane piwnice – rury drenarskie układa się poniżej ław fundamentowych, odsuwając je 2-3 m od nich.

Elementy drenażu opaskowego.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Drenaż wewnętrzny

Jeśli dom jest podpiwniczony częściowo lub woda pojawia się tylko w części piwnicy, nie trzeba robić drenażu opaskowego wokół całego domu. Wystarczy drenaż wewnętrzny. Rury drenarskie układa się w podłodze wzdłuż ścian pomieszczenia, a jeśli jest ono duże, także w kilku liniach równoległych do krótszego boku. Jeżeli piwnice są dostatecznie wysokie, rury drenarskie układa się na istniejącej podłodze, a między nimi – warstwę filtracyjną ze żwiru. Całość przykrywa się izolacją przeciwwilgociową i układa nową posadzkę. Zazwyczaj pomieszczenia piwniczne są jednak niskie i aby zrobić drenaż, trzeba zerwać starą posadzkę i ułożyć rury na poziomie ław fundamentowych. Gdy nie planuje się remontu posadzki – usuwa się ją tylko na tych fragmentach, gdzie trzeba zrobić drenaż.


Jeśli piwnica jest wysoka, rury można ułożyć na istniejącej podłodze.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki
Jeżeli piwnica jest niska, trzeba rozebrać fragment istniejącej podłogi.
Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz