2 testowy: Jak murować z silikatów

Silikaty, czyli cegły i bloczki wapienno-piaskowe, z powodu niskiej ceny i dużej trwałości cieszą się sporą popularnością. Wznoszenie z nich ścian nie wymaga żadnych nadzwyczajnych umiejętności.

Z silikatowych cegieł i drążonych bloczków wznosi się ściany zewnętrzne, wewnętrzne konstrukcyjne i działowe. Można też wykonać z nich ściany piwniczne, ale pod warunkiem że będą one perfekcyjnie zabezpieczone przed wilgocią z gruntu.
Silikaty są dosyć ciężkie, ale dzięki temu zrobione z nich ściany dobrze tłumią hałas. Niestety, nie mają rewelacyjnych właściwości termoizolacyjnych. Dlatego można z nich budować jedynie ocieplane ściany zewnętrzne, a więc dwu- lub trójwarstwowe. Tylko wtedy będą miały odpowiednią izolacyjność termiczną.
Poza tym wyroby silikatowe wyróżnia duża dokładność wykonania. Dzięki temu łatwiej jest wykończyć ściany od wewnątrz i wymurować efektowną elewację na zewnątrz.

Dobrze odizoluj ściany od fundamentów

Bloczki i cegły silikatowe są materiałem, który chłonie wilgoć. Dlatego przed rozpoczęciem murowania ścian trzeba bardzo dokładnie ułożyć izolację przeciwwilgociową na ścianie fundamentowej. Najczęściej wykonuje się ją z papy lub folii. Trzeba jednocześnie pamiętać o tym, by cokół nie był niższy niż 30 cm. Uchroni on ściany parteru przed zawilgoceniem i przemarzaniem w czasie zimy.

Tylko starannie wykonana izolacja pozioma uchroni ściany silikatowe przed zawilgoceniem.
Autor: Robert Szarapka

Uważaj przy pierwszej warstwie

Do murowania z silikatów można użyć tradycyjnej zaprawy cementowo-wapiennej lub klejowej. Stosując tę drugą, najtrudniej jest prawidło-wo wymurować pierwszą warstwę bloczków. Musi ona być ustawiona na warstwie zaprawy tradycyjnej i idealnie wypoziomowana. Ta grubsza warstwa zaprawy ma za zadanie zniwelować nierówności ścian fundamentowych. Jeśli bowiem pierwsza warstwa będzie miała odchylenia od poziomu, to w trakcie budowy domu zużyje się znacznie więcej drogiej zaprawy klejowej.


Do murowania na cienką spoinę używa się specjalnej skrzynki dozującej i rozprowadzającej zaprawę. Autor: Mariusz Bykowski		Pierwsza warstwa elementów silikatowych powinna być układana wyjątkowo starannie, by nie było żadnych odchyleń od poziomu. Autor: SILKA

Wymuruj ściany konstrukcyjne

Elementy silikatowe o bokach gładkich łączy się za pomocą poziomych i pionowych spoin z zaprawy. Bloczki z wyprofilowaną kieszenią ustawia się na spoinie poziomej i zaprawą wypełnia się kieszenie. W przypadku bloczków łączonych na wpust i wypust wykonuje się jedynie spoinę poziomą. Takie spoiny z zaprawy tradycyjnej mają grubość około 10-12 mm, zaś te zrobione z cienkowarstwowej zaprawy klejowej – od 1 do 8 mm.
Zewnętrzne i wewnętrzne ściany nośne mają grubość 15-25 cm. Konstrukcyjne ściany wewnętrzne powinny być wznoszone w tym samym czasie co zewnętrzne. Co druga warstwa bloczków lub cegieł wewnętrznej ściany nośnej powinna być przemurowana ze ścianą zewnętrzną.

Wybierz nadproże

Do wyboru są trzy rozwiązania. Pierwsze z nich polega na wykonaniu monolitycznej belki bezpośrednio na placu budowy – a więc zadeskowaniu nadproża i ułożeniu w nim zaprojektowanego zbrojenia i betonu. To najtańsze, ale i dość pracochłonne rozwiązanie. Poza tym w miejscu łączenia dwóch tak różnych materiałów, jakimi są żelbet i wyroby wapienno-piaskowe, mogą powstawać spękania. Dużo prościej wykorzystać do tego betonowe kształtki „L”.
Kolejna możliwość to wykorzystanie specjalnie do tego celu przeznaczonych silikatowych kształtek nadprożowych „U”. Ustawia się je na wykonanym szalunku, poziomuje, a następnie wkłada potrzebne zbrojenie i wypełnia mieszanką betonową. Można je stosować do otworów okiennych nie szerszych niż 2,2 m. Niestety, nie wszystkie firmy produkujące silikaty mają w swym asortymencie takie kształtki, a jeśli mają, to nie we wszystkich szerokościach.
Inne rozwiązanie polega na zastosowaniu gotowych drabinek zbrojeniowych. Układa się je w spoinie poziomej (zarówno w ścianie nośnej, jak i elewacyjnej). Dodatkowo w pionowe spoiny wciska się pomocnicze strzemiona. Drabinka zbrojeniowa powinna być z każdej strony dłuższa od otworu okiennego o 25 cm.


Nadproża można też wykonywać z kształtek „U”... Autor: SILKA		...jak również z bloczków silikatowych zazbrojonych od góry specjalną stalową drabinką. Autor: SILKA

Zrób wieniec
Wieniec ma za zadanie usztywnić ściany jednej kondygnacji. Wykonuje się go dookoła zewnętrznych ścian konstrukcyjnych.
Najpopularniejsze są wieńce monolityczne. Robi się je z betonu i zbrojenia złożonego z czterech stalowych prętów. W budynkach z silikatów można zrezygnować z wieńców, ale pod warunkiem że ściany będą wzmocnione drabinkami zbrojeniowymi. Ich liczbę i rozmieszczenie określa konstruktor.

Wieniec w domach z silikatów wykonuje się w tradycyjny sposób, robiąc deskowanie, układając zbrojenie i zalewając je betonem.
Autor: Mariusz Bykowski

Pora na ocieplenie i warstwę elewacyjną

Z elementów silikatowych buduje się ściany trójwarstwowe ze szcze-liną powietrzną. Pierwsza warstwa to ściana konstrukcyjna, druga to ocieplenie i szczelina, a trzecia – warstwa elewacyjna.
Z silikatów można też wznosić zewnętrzne ściany dwuwarstwowe – czyli bez ściany osłonowej. W ścianach tych elewację stanowi tynk lub płytki elewacyjne przyklejone do ocieplenia zaprawą mrozoodporną. Można je także wykończyć sidingiem lub oblicówką drewnianą.
Do ocieplania ścian silikatowych używa się wełny lub styropianu. Warstwa izolująca powinna mieć grubość 10-15 cm.
Jeśli ściana osłonowa ma pozostać nieotynkowana, trzeba ją wymurować z cegieł lub kształtek elewa-cyjnych.
Ponieważ odcień cegieł z różnych palet może się nieznacznie różnić, zaleca się podczas murowania brać materiały co najmniej z kilku palet jednocześnie. Tylko wtedy elewacja będzie miała jednorodną kolorystykę.
Elementy elewacyjne muruje się na niepełną spoinę, a szczeliny między nimi wypełnia zaprawą do fugowania. Warstwa elewacyjna musi być zakotwiona do ściany nośnej przynajmniej czterema kotwami na 1 m².
W ścianach trójwarstwowych nie można zapomnieć o kratkach wentylacyjnych umożliwiających wymianę powietrza i ewentualne osuszenie ściany osłonowej od wewnątrz. Rozmieszcza się je w dwóch poziomych rzędach – na dole ściany i pod okapem w rozstawie co 1 m.

Do ocieplania ścian silikatowych nadają się wszystkie materiały termoizolacyjne, ale najlepsze są te, które nie hamują przepływu pary wodnej (np. wełna mineralna).
Autor: Mariusz Bykowski

Czas na ściany działowe
Ściany działowe wznosi się z cegieł lub bloczków grubości 6,5-12 cm. Łączy się je ze ścianami konstrukcyjnymi za pośrednictwem stalowych nierdzewnych kotew, które w czasie murowania powinny być umieszczone w co drugiej spoinie. Podczas murowania ścian działowych wystające części kotew umieszcza się w spoinach poziomych.

Kotwy do łączenia ścian zewnętrznych z działowymi powinny być odporne na korozję.
Autor: SILKA

Na koniec wykończenie
Elewacji z cegieł (białych lub barwionych) można nie tynkować. Konieczne jest jednak nałożenie na nią specjalnego impregnatu. Ma on ograniczyć chłonność silikatowego muru i uchronić go przed nadmiernym brudzeniem. Istotną cechą impregnatów jest to, że tworzą barierę przepuszczalną dla pary wodnej, która uchodzi z ogrzewanych pomieszczeń.
Ściany wewnętrzne najprościej otynkować lub wyrównać gładzią.