Komu kabel, komu mata, czyli jak ogrzać podłogę prądem

Jak twierdzą producenci systemów elektrycznego ogrzewania podłogowego, już niedługo może się ono stać czymś tak naturalnym w naszych domach jak dzisiaj oświetlenie elektryczne. I wydaje się, że nie są to tylko czcze słowa.

Faktem jest, że w ostatnich latach bardzo wzrosła popularność elektrycznego ogrzewania podłogowego. Jest ono chętnie stosowane przede wszystkim ze względu na łatwość i niewielki koszt wykonania instalacji, ale też dostępność energii elektrycznej. Korzysta się z niej przecież w każdym domu, a ich właściciele bez problemów mogą obecnie uzyskać potrzebny przydział mocy i często wybrać najbardziej ekonomiczną taryfę.
Elektryczne ogrzewanie podłogowe jest poza tym bardzo wygodne w użytkowaniu i pozwala zapewnić wysoki komfort cieplny. Niestety, koszty jego eksploatacji, czyli opłaty za energię, są wysokie w porównaniu z jej innymi nośnikami. Dlatego ogrzewanie tego typu najczęściej jest planowane jedynie w wybranych pomieszczeniach domu.

Elektryczne ogrzewanie podłogowe bardzo często jest układane w łazienkach. Niewielkim kosztem i nakładem pracy uzyskuje się komfort ciepłej posadzki. Autor: NOVOTERM

Bezpośrednie lub akumulacyjne

Inwestorzy planujący wyposażenie domu w elektryczne ogrzewanie podłogowe mają do wyboru gotowe zestawy przewodów grzejnych o różnej długości i mocy na metr, z podłączonymi przewodami zasilającymi, a także maty grzejne mające postać upiętych na siatce z włókna szklanego przewodów grzejnych o bardzo małym przekroju (około 3 mm) i określonej mocy na 1 m².
Elektryczne ogrzewanie podłogowe zależnie od rodzaju pomieszczenia (suche czy wilgotne) i oczekiwanych efektów układa się w odpowiednio zaprojektowanych warstwach podłogi. Jeżeli jest możliwość korzystania z taniej energii elektrycznej dostępnej w godzinach nocnych, opłacalnym rozwiązaniem jest wykonanie tak zwanego ogrzewania akumulacyjnego. Kable grzejne przykrywa się wówczas grubą warstwą betonu (7-15 mm), która gromadzi ciepło wytworzone w godzinach nocnych. To ekonomiczne rozwiązanie zdecydowanie obniżające koszty eksploatacyjne, ale można je stosować jedynie na parterze budynku w dobrze zaizolowanej podłodze na gruncie. W pozostałych przypadkach stosuje się ogrzewanie bezpośrednie, czyli takie, w którym podłoga od razu przekazuje ciepło wytworzone przez instalację.

Kabel grzejny stosowany w elektrycznym ogrzewaniu podłogowym, a także przy renowacji starych podłóg (można go umieszczać bezpośrednio w zaprawie klejowej pod posadzką). Autor: DEVI		Maty grzejne są droższe od kabli, ale stanowią gotowe urządzenie grzewcze. Można je samodzielnie dobrać i bez większych problemów ułożyć pod posadzką. Autor: AEG

Podstawowe lub uzupełniające

Elektryczne ogrzewanie podłogowe można również układać bezpośrednio na starych posadzkach, na terakocie czy klepce. Najczęściej stosuje się wówczas maty grzejne. Pozwalają one w prosty sposób poprawić komfort cieplny w już użytkowanym pomieszczeniu, bez podnoszenia poziomu podłogi i dodatkowego obciążania stropu.
Planując wykonanie elektrycznego ogrzewania podłogowego w starym domu, trzeba jednak pamiętać o tym, że jako podstawowe źródło ciepła sprawdza się ono w budynkach dobrze zaizolowanych termicznie. Jeśli dom nie spełnia obecnych norm cieplnych – straty ciepła przez ściany zewnętrzne, podłogę, dach są zbyt duże – samo ogrzewanie podłogowe nie wystarczy, aby ogrzać pomieszczenia do żądanej temperatury. Elektryczne ogrzewanie podłogowe może wtedy stanowić uzupełnienie innego rodzaju ogrzewania, zwykle instalacji z grzejnikami. Nie chodzi o ograniczenia w poborze energii elektrycznej, ale o temperaturę ogrzewanej podłogi. Przy mrozach sięgających -16, -20°C (temperatura obliczeniowa przyjmowana zależnie od regionu kraju) temperatura podłogi nie może przekraczać określonych wartości. Inaczej mówiąc: podłoga powinna cały czas zapewniać jedynie przyjemne ciepło, neutralne ze względów fizjologicznych. W pomieszczeniach takich jak salon czy kuchnia przyjmuje się, że jest to maksymalnie 29°C, zaś w łazience 34°C. W strefach brzegowych pod oknami, wzdłuż ścian zewnętrznych temperatura podłogi może być wyższa i wynosić nawet 35°C.

Co przeszkadza ogrzewaniu?

Elektryczne ogrzewanie podłogowe nie powinno być układane pod stałą zabudową pomieszczeń (wanna, brodzik, szafa) oraz pod meblami (łóżka, szafki, kredensy), jeżeli nie mają nóżek wysokości minimum 5 cm. Nieprzestrzeganie tej zasady może nawet spowodować awarię systemu, ponieważ sprzęty te będą utrudniać przekazywanie ciepła.
Bardzo ważne jest też, by materiały, z których zostaną wykonane posadzki, nie miały zbyt dużego oporu cieplnego. Najbardziej odpowiednie będą terakota, gres, marmur czy granit. Nie powinno się jednak stosować zbyt dużych elementów (ponad 30 x 30 cm), bo pod wpływem temperatury beton rozszerza się dwa razy bardziej niż materiały ceramiczne i mogłyby one popękać. Spoiny między płytkami trzeba wypełniać uelastycznioną fugą.
Gdy zdecydujemy się na wykładzinę, maksymalna wartość jej oporu cieplnego nie powinna przekraczać 0,125 m²·K/W. Musi mieć też znak dopuszczający do stosowania na ogrzewanych podłogach.
Jeżeli na podłodze z ogrzewaniem elektrycznym zamierzamy ułożyć panele lub drewno, trzeba dowiedzieć się, czy wybrany przez nas materiał nadaje się do wykończenia takiej podłogi i czy nie zawiera substancji, które pod wpływem podwyższonej temperatury mogą się stać szkodliwe dla zdrowia. Istotna jest tak zwana maksymalna temperatura robocza pokrycia (określana przez producenta) oraz jego grubość (decydująca o oporze cieplnym). Jeśli posadzka będzie z drewna miękkiego, na przykład sosny, grubość pokrycia nie powinna przekraczać 2 cm. Jeżeli chcemy wykończyć podłogę drewnem twardym – buk, dąb – grubość posadzki może wynosić do 3 cm.

Uwaga! Rodzaj kleju użytego do mocowania pokrycia, sposób jego nakładania i suszenia muszą być zgodne z zaleceniami producenta pokrycia. Należy używać klejów termoplastycznych, odpornych na długotrwałe działanie temperatury 50°C.

Instalacja elektrycznego ogrzewania podłogowego w łazience – nie układa się jej w miejscach ze stałą zabudową. Autor: ELEKTRA

Jak zaplanować ogrzewanie?

Przewody grzejne. Warto pamiętać o tym, że podłoga z kablami grzejnymi ze względu na warstwę betonu (zwykle 3-5 cm), w której się je zatapia, stanowi dodatkowe obciążenie stropu. Dlatego też o planowanym ogrzewaniu trzeba poinformować konstruktora, który projektując budynek, uwzględni w obliczeniach zwiększony ciężar stropów. W domach już istniejących zwykle z tego powodu lepiej jest zastosować maty grzejne.
Przewody grzejne powinny być dobrane i rozplanowane indywidualnie dla każdego domu przez projektanta. Bardzo ważne jest, by już na tym etapie precyzyjnie określić powierzchnię pod ogrzewanie, czyli zdecydować, ile miejsca w pomieszczeniach zajmie stała zabudowa oraz meble posadowione bezpośrednio na posadzce. Wykonanie instalacji również powinno się powierzyć fachowcom. Wielu producentów proponuje bowiem dziesięć lat gwarancji na przewody grzejne, ale pod warunkiem że będą zamontowane przez przeszkolonego i uprawnionego instalatora. Trwałość poprawnie wykonanej instalacji elektrycznego ogrzewania podłogowego ocenia się natomiast aż na 50 lat.

Podłoga betonowa na gruncie ogrzewana bezpośrednio za pomocą kabli. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Podłoga betonowa na gruncie ogrzewana akumulacyjnie za pomocą kabli. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Podłoga betonowa na prefabrykowanym stropie żelbetowym ogrzewana bezpośrednio instalacją wykonaną z kabli. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Drewniana podłoga na legarach z elektrycznym ogrzewaniem podłogowym. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Maty grzejne. Wyboru możemy dokonać samodzielnie, ponieważ mata grzejna to gotowe do zainstalowania urządzenie. Jej stałym wymiarem jest szerokość, na przykład 0,5 m, parametrami zmiennymi będą długość i moc całkowita. Jeśli więc w łazience są do ogrzania 3 m² powierzchni podłogi (resztę powierzchni zajmują brodzik, wanna, pralka, szafka stojąca), potrzebna będzie mata o wymiarach 0,5 x 6 m. Moc urządzenia musimy dobrać zależnie od tego, czy zastosujemy je jako zasadniczy system grzewczy, czy tylko uzupełniająco do podgrzania podłogi. Najczęściej oferowane są maty o mocy jednostkowej 100 W/m² – tych używa się do dogrzewania pomieszczeń. Te o mocy 150-160 W/m² polecane są jako podstawowy system ogrzewania.
Matę grzejną możemy układać samodzielnie bez obawy o utratę dziesięcioletniej gwarancji, jednak do sieci powinien ją podłączyć elektryk.

Nowa posadzka ogrzewana matą na istniejącym podłożu betonowym i podłoga po renowacji z zamontowaną matą grzejną – nowa posadzka na starej terakocie. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Montaż kabli

Układa się je na warstwie izolacji termicznej, styropianu lub wełny mineralnej przykrytej folią ochronną i cienką warstwą masy betonowej. Folia zabezpiecza izolację przed wnikaniem wilgoci z zaprawy, ale nie zawsze jest konieczna. Jeżeli kable są układane w wilgotnych pomieszczeniach  – łazienki, kuchnie – izolację przeciwwilgociową należy umieścić tuż pod posadzką.
Grubość warstwy izolacji termicznej zależy od podłoża i charakteru pomieszczeń znajdujących się poniżej:
- cienką warstwę (3-5 cm) układa się w podłogach nad pomieszczeniami ogrzewanymi;
- grubszą (7-10 cm) – w podłogach nad piwnicami lub innymi nieogrzewanymi pomieszczeniami;
- najgrubszej izolacji (ponad 10 cm) wymagają podłogi na gruncie, stropy z wentylowaną przestrzenią podpodłogową, stropy nad wykuszem czy loggią.
Ważny jest również rodzaj wykończenia podłogi – im lepszym izolatorem ciepła będzie posadzka, tym grubszą warstwę izolacji trzeba ułożyć.
Przewody grzejne upina się na taśmie lub siatce montażowej w odpowiednich odległościach, a następnie pokrywa warstwą zaprawy betonowej z dodatkiem plastyfikatora albo warstwą jastrychu gipsowego czy cementowego.

Uwaga! W instalacjach ogrzewania podłogowego układanych w drewnianych podłogach na legarach kable grzejne układa się bezpośrednio na izolacji termicznej i nie przykrywa warstwą zaprawy. Pomiędzy elementami grzejnymi a drewnianą posadzką powinna być pozostawiona pusta przestrzeń około – 3-5 cm.

Kable grzejne mogą być mocowane do podłoża za pomocą taśmy montażowej, która umożliwia układanie ich w regularnych odstępach. Do mocowania używa się również listew lub siatek. Autor: Mariusz Bykowski		Po ułożeniu kable przykrywa się warstwą zaprawy. Jeżeli ma ona grubość kilku centymetrów, jej ciężar musi być uwzględniony przy projektowaniu stropu. Autor: Mariusz Bykowski		Instalacja powinna być zabezpieczona wyłącznikiem różnicowoprądowym. Podłączenie instalacji do sieci to zadanie dla elektryka, niezależnie od tego, czy jest wykonana z kabli, czy mat grzejnych. Autor: Mariusz Bykowski

Montaż mat

Wykonanie instalacji z maty grzejnej jest dużo mniej pracochłonne niż układanie kabli. Najpierw matę należy rozłożyć na posadzce na próbę.
Kładzie się ją przewodami do dołu. Potem w odpowiednim miejscu trzeba przeciąć siatkę z włókna, uważając przy tym, by nie uszkodzić przewodów.
Następnie należy tak manewrować odcinkami maty, aby pokryć nimi całą wolną powierzchnię w pomieszczeniu.
Znacznie większą wygodę montażu zapewniają maty jednostronnie zasilane, które od niedawna są dostępne na naszym rynku. Maty dwustronnie zasilane, w których przewody zasilające są podłączone do obydwu końców, trudniej ułożyć tak, by przewody spotkały się w puszce podłączeniowej.
Po rozłożeniu i przymocowaniu matę pokrywa się cienką warstwą plastycznej zaprawy i na niej układa nową posadzkę. W łazienkach i we wszystkich innych pomieszczeniach wilgotnych bezpośrednio pod posadzką, na przykład terakotą, należy dodatkowo ułożyć izolację przeciwwilgociową. Jeżeli pokrycie jest niewielkiej grubości, poziom podłogi podniesie się zaledwie o 1-2 cm.

Uwaga! Przewody grzejne nie powinny przechodzić nad szczelinami dylatacyjnymi, bo łatwo wtedy o ich uszkodzenie i w efekcie – awarię ogrzewania. W razie uszkodzenia elementu grzejnego bezpieczeństwo zapewni wyłącznik różnicowoprądowy, który wyłączy obwód, nie dopuszczając do przebicia.

Ułożenie maty grzejnej jest dużo prostsze niż kabli. Mocuje się ją do podłoża specjalnymi klejami. Są też maty samoprzylepne. Autor: ELEKTRA		Podczas cięcia maty przecina się tylko taśmy i siatkę, w którą jest wpleciony kabel. Trzeba uważać, aby go nie uszkodzić. Autor: Jan Wajszczuk		Ogrzewanie z maty będzie tuż pod posadzką – w cienkiej warstwie zaprawy klejowej. Na wierzchu najczęściej układa się terakotę. Autor: ELEKTRA

Sterowanie ogrzewaniem

Jak każde urządzenie grzewcze, również ogrzewanie podłogowe musi mieć termostat, który zapewni komfort cieplny, zminimalizuje koszty eksploatacyjne i uwolni nas od pamiętania o wcześniejszym włączeniu systemu. Na rynku jest duży wybór różnych termostatów, począwszy od zwykłych, wyposażonych w czujniki podłogowe i powietrzne, które tylko utrzymują zadaną temperaturę, aż po wyrafinowane urządzenia wyposażone w mikroprocesor, umożliwiające programowanie dobowe, tygodniowe, zliczanie kosztów ogrzewania oraz zapewniające osiągnięcie zadanej temperatury w określonym czasie.
Termostat zwykle umieszcza się wewnątrz ogrzewanego pomieszczenia na wysokości około 1,5 m nad poziomem podłogi. Termostaty regulujące ogrzewanie w pomieszczeniach wilgotnych powinny być montowane na zewnątrz, chyba że mają odpowiedni stopień ochrony (IP44). Jeżeli w budynku jest zainstalowanych kilka termostatów, możliwe jest połączenie ich w sieć, w której jeden z nich będzie sterował pracą pozostałych. Co więcej – działanie takiej sieci może być sterowane za pomocą komputera i telefonu komórkowego. Niektóre firmy mają już w swojej ofercie odpowiednie moduły komunikacyjne.

Termostat do sterowania instalacją elektrycznego ogrzewania podłogowego wyposażony w zegar i programator. Autor: LUXBUD		Na rynku oprócz samych kabli i mat oferowane są również rozwiązania systemowe – gotowe płyty styropianowe z odpowiednio wyżłobionymi rowkami, w których układa się kabel grzejny. Autor: T2

Czy wiesz, że...
Ogrzewanie podłogowe wcale nie jest wynalazkiem XIX czy XX wieku. Pierwsze wzmianki o tym systemie pochodzą ze starożytnej Grecji (około 200 lat p.n.e.) i Rzymu. Ciepłe powietrze rozprowadzane specjalnymi kanałami w podłodze ogrzewało wówczas łaźnie i domy patrycjuszy. Pozostałości systemu można oglądać na przykład w ruinach łaźni rzymskich w Trewirze i Pompejach. W naszym kraju ślady dawnej instalacji z kanałami powietrznymi w podłodze odkryto w Sali Rycerskiej zamku w Malborku podczas instalowania w 1967 roku elektrycznego ogrzewania podłogowego.

Wbrew obiegowym opiniom ogrzewanie podłogowe z powodzeniem może być polecane alergikom wrażliwym na roztocze kurzu.
Jest to bowiem szczególny rodzaj ogrzewania, który prawie w całości przekazuje ciepło przez promieniowanie, a tylko w znikomym stopniu przez konwekcję. W efekcie promieniowania (podobnego do promieniowania słonecznego) najpierw ogrzewane są ściany i sprzęty w pomieszczeniu, a dopiero od nich odbiera ciepło powietrze. Nie ma zatem wzmożonej cyrkulacji powietrza, a więc i unoszenia się kurzu. Za całkowicie neutralne dla zdrowia uznaje się też pole magnetyczne wytwarzane w czasie pracy instalacji elektrycznego ogrzewania podłogowego – jest ono aż 10 do 20 razy mniejsze od dopuszczalnych wartości.

Co to jest moc zainstalowana?
Określa ona moc cieplną (wyrażoną w watach), która musi przypadać na każdy metr kwadratowy powierzchni pomieszczenia w celu uzupełnienia strat ciepła i podgrzania go do żądanej temperatury. Moc zainstalowana powinna być o blisko 30% wyższa od wyliczonych dla danego pomieszczenia strat ciepła. Zapewnia to szybszą reakcję systemu elektrycznego ogrzewania podłogowego przy spadkach temperatury.
Najczęściej moc zainstalowana potrzebna do ogrzania nowego, dobrze zaizolowanego budynku wynosi 80-90 W/m² dla pomieszczeń mieszkalnych i do 150 W/m² dla łazienek i pomieszczeń wilgotnych. W budynkach z dużymi oknami i drzwiami zewnętrznymi zaleca się stosowanie tak zwanego ogrzewania brzegowego. Moc zainstalowana powinna w tych miejscach wynosić około 200 W/m².
Jeżeli z obliczeń wynika, że wymagana moc grzewcza przypadająca na 1 m² ogrzewanej podłogi przekracza wartości określone w tabeli, oprócz elektrycznego ogrzewania podłogowego powinno się zainstalować inne źródło ciepła, na przykład konwekcyjny grzejnik naścienny.

Źródło: DEVI.

Zalety ogrzewania podłogowego
- dostępność energii elektrycznej,
- niskie koszty inwestycyjne,
- wysoki komfort cieplny wynikający między innymi z korzystnego rozkładu temperatury w pomieszczeniu,
- możliwość precyzyjnej regulacji temperatury (osobno dla każdego pomieszczenia), co zmniejsza zużycie energii nawet do 20% w porównaniu z tradycyjną instalacją grzejnikową i obniża koszty eksploatacji,
- brak czynności konserwacyjnych,
- estetyka i oszczędność miejsca – instalacja jest całkowicie ukryta w podłodze.

Wady ogrzewania podłogowego

- wysoka cena za jednostkę energii cieplnej,
- ograniczenia dotyczące materiałów stosowanych do wykończenia podłogi,
- jako ogrzewanie podstawowe może być stosowane jedynie w budynkach dobrze zaizolowanych termicznie,
- w pomieszczeniach, w których znaczną część podłogi zajmują meble, na przykład w sypialniach, może być konieczne zainstalowanie dodatkowego źródła ciepła (by temperatura podłogi ogrzewanej tylko na niewielkiej powierzchni nie musiała przekraczać dopuszczalnych wartości).

Oferta firm

Oprócz cen kabli i mat grzejnych w ofercie przedstawiamy także wykonaną przez producentów wycenę instalacji ogrzewania podłogowego w łazience o powierzchni 5,1 m² (powierzchnia podłogi grzejnej – około 3,5 m²).
Autor projektu łazienki: architekt Grzegorz Miąsko, AGM ARCHITEKCI.

Autor: AGM ARCHITEKCI

Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Kable grzejne

Kabel grzejny EHC 800 S firmy AEG (Izrael)*, średnica 5,3 mm.

Autor: AEG

Zasilanie jednostronne 230 V.
Moc jednostkowa: 17 W/m.
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 4 m.
Mocowany do podłoża taśmą montażową miedzianą albo aluminiową.
Zalecana izolacja: twardy styropian FS20 lub twarda wełna mineralna.
Minimalna grubość wylewki: od 10 do 20 mm.
Cena: od 6,80 do 10,50 zł/m.
Gwarancja: 10 lat pod warunkiem montażu i uruchomienia przez autoryzowanego instalatora, w przeciwnym wypadku rok.

Cena instalacji do łazienki:
- od 410 do 430 zł z programatorem,
- 250 zł – z regulatorem.


Kable Deviflex DTIP-10/18, DSIG-20 i DTVF firmy DEVI (Dania)* o średnicy 7,2/5,2/4,12 mm i długości od 2 do 229 m.

Autor: DEVI

Zasilanie jednostronne 230 V (DTIP/DTVF) albo dwustronne 230 lub 400 V (DSIG).
Moc jednostkowa: 10, 18, 20 W/m.
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: od 2,5 do 4 m.
Mocowane do podłoża taśmą montażową Devifast i klejem termokurczliwym.
Zalecana izolacja z materiału o λ < 0,05 W/(m·K).
Minimalna grubość wylewki: 10 mm (DTIP), 5 mm (DTVF).
Cena: od 31 do 6,58 zł/m.
Gwarancja: 10 lat na kable, 2 lata na automatykę.

Cena instalacji do łazienki: 521 zł.


Kable VCD i VC firmy ELEKTRA (Polska)* o średnicy od 4 do 7 mm i długości od 4 do 260 m.

Autor: ELEKTRA

Zasilanie jednostronne (VCD ) lub dwustronne 230 lub 400 V (VC).
Moc jednostkowa: 10, 17, 25 W/m (VCD), 10, 15, 20 W/m (VC).
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 2,5 m.
Mocowane do podłoża taśmą montażową na siatce montażowej.
Zalecana izolacja: styropian grubości od 5 do 10 cm.
Minimalna grubość wylewki: od 3 do 5 cm.
Cena: od 4,88 do 23,18 zł/m.
Gwarancja: 10 lat, pod warunkiem że przewód ułoży i podłączy instalator autoryzowany przez Elektrę.

Cena instalacji do łazienki: 242 zł z termostatem OTN 1999 z czujnikiem podłogowym.


Samoregulujący przewód grzejny T2RED firmy TYCO THERMAL CONTROLS (USA)* o grubości 5,8 mm i maksymalnej długości 100 m.

Autor: TYCO THERMAL CONTROLS

Zasilanie jednostronne 230 V.
Moc jednostkowa: 15 W/m przy temperaturze 25°C.
Mocowany do podłoża na siatce metalowej klejem na gorąco i uchwytami samoprzylepnymi. Zalecana izolacja: styropian grubości od 30 do 50 mm.
Minimalna grubość wylewki: 15 mm.
Cena: 7,36 zł/m.
Gwarancja: 12 lat pod warunkiem zainstalowania przez wykwalifikowanego i przeszkolonego przez producenta elektryka oraz odesłania do producenta poprawnie wypełnionego formularza instalacyjnego wraz z protokołem odbioru końcowego i pomiarami.

Cena instalacji łazienki:
- bez sterowania: 743 zł,
- ze sterowaniem: 1062 zł.


Maty grzejne

Mata TBS TC firmy AEG (Izrael)* o grubości 2,7 mm, szerokości 300 i 500 mm i długości od 2 do 16 m.

Autor: AEG

Zasilanie jednostronne 230 V.
Moc jednostkowa: 120 W/m², 160 W/m².
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 4 m.
Mocowana do podłoża na klej lub kołki montażowe.
Zalecana izolacja z twardego styropianu FS20 lub twardej wełny mineralnej.
Minimalna grubość wylewki: 5 mm.
Cena: od 201 do 231 zł/m².
Gwarancja: 10 lat pod warunkiem montażu i uruchomienia przez autoryzowanego instalatora, w przeciwnym wypadku rok.

Cena instalacji do łazienki: 480 zł plus programator w cenie od 410 do 430 zł lub regulator – 250 zł.


Maty samoprzylepne Devimat DTIF i DSVF firmy DEVI (Dania)* o grubości 3,3 mm (DTIF) lub 2,5 mm (DSVF), szerokości 500 mm i długości od 2 do 20 m (DSVF) lub 24 m (DTIF).

Autor: DEVI

Zasilanie jednostronne 230 V (DTIF) lub dwustronne 230 V (DSVF).
Moc jednostkowa: 100 W/m², 150 W/m².
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 4 m.
Minimalna grubość wylewki: 3 mm.
Zalecana izolacja z materiału o λ < 0,05 W/(m·K).
Cena: od 118 do 329 zł/m².
Gwarancja: 10 lat na maty, 2 lata na automatykę.

Cena instalacji do łazienki: 507 zł.


Maty MD, MG firmy ELEKTRA (Polska)* o grubości 3 mm, szerokości 500 mm i długości od 1 do 18 m.

Autor: ELEKTRA

Zasilanie jednostronne (MD) lub dwustronne 230/400 V (MG).
Moc jednostkowa: 100 lub 160 W/m².
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 4 m.
Mocowana do podłoża „na wcisk” za pomocą zaprawy klejowej. Mieszczą się w warstwie zaprawy klejowej do terakoty.
Cena: od 94 do 303 zł/m².

Cena instalacji do łazienki: 462 zł, termostat Euroster 2000p z czujnikiem podłogowym – 194 zł.


Comfort Mata firmy LUXBUD (Polska)* o grubości od 3 do 4 mm, szerokości 300 lub 500 mm i długości od 2,6 do 37 m.

Autor: LUXBUD

Zasilanie jednostronne albo dwustronne, 230/400 V.
Moc jednostkowa: 160 W/m².
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 3 lub 5 m.
Mocowana do podłoża za pomocą taśmy samoprzylepnej.
Cena: od 199 zł/m².
Gwarancja: 10 lat.

Cena instalacji do łazienki:
- mata z zasilaniem jednostronnym – 511 zł,
- mata z zasilaniem dwustronnym – 486 zł,
- termostat LTN-1– 212 zł.


Mata Novoterm FT firmy NOVOTERM (Niemcy)* o grubości 3 mm, szerokości 500 mm i długości od 0,6 do 18 m.

Autor: NOVOTERM

Zasilanie dwustronne 230 V.
Moc jednostkowa: 150 W/m².
Standardowa długość przewodów przyłączeniowych: 2 x 4 m.
Mocowana do podłoża punktowo lub „na wcisk” za pomocą zaprawy klejowej.
Zalecana izolacja ze styropianu o grubości od 30 do 50 mm.
Minimalna grubość wylewki: od 5 do 8 mm (zaprawy klejowej).
Cena: od 136 do 220 zł/m².
Gwarancja: 10 lat pod warunkiem prawidłowego montażu.

Cena instalacji do łazienki: 468 zł, termoregulator: od 119 do 189 zł.